«Disruption» – διαταραχή, διακοπή, αναστάτωση, σύμφωνα με τα λεξικά. Η αγγλική αυτή λέξη έχει γίνει ξαφνικά της μόδας μεταξύ πολλών πολιτικών και οικονομολόγων.
«Πάνω από όλα, χρειαζόμαστε μια disruption για να βγούμε από την κρίση», δήλωσε για παράδειγμα ο Γερμανός, πρώην υπουργός Οικονομικών, Κρίστιαν Λίντνερ σε μια προσπάθεια να ενισχύσει τη φθίνουσα επιρροή του Φιλελεύθερου κόμματός του ενόψει των βουλευτικών εκλογών της 23ης Φεβρουαρίου, στη Γερμανία.
Ο Λίντνερ θέλει επίσης να ταράξει τα λιμνάζοντα ύδατα της γερμανικής οικονομίας, που βαδίζει για τρίτη συνεχόμενη χρονιά στο δρόμο της ύφεσης. «Χρειάζεται μια ανάσα φρέσκου αέρα, ειδικά στην πολιτική για το κλίμα, στη μείωση της γραφειοκρατίας, στην κοινωνική πολιτική», εξηγεί τις ιδέες του ο αρχηγός των Φιλελευθέρων .
Ποιο είναι το πρότυπο της «διαταραχής» που θέλει να προκαλέσει ο Λίντνερ στη Γερμανία; Ο πρόεδρος της Αργεντινής, Χαβιέρ Μιλέι. Ο πολιτικός, που με σύμβολο το «αλυσοπρίονο», εφαρμόζει μια οικονομική και κοινωνική πολιτική πρωτοφανούς «διαταραχής» στη χώρα από το 2023 που εξελέγη πρόεδρος: 30.000 δημόσιοι υπάλληλοι έχουν απολυθεί μέχρι στιγμής, το πέσο έχει υποτιμηθεί περισσότερο από 50% ως μέτρο έκτακτης ανάγκης και παντού κυριαρχεί το σύνθημα «No hay plata» («Δεν υπάρχουν χρήματα»).
«Ανατρεπτική ενέργεια»
Στο πλαίσιο αυτό, οι συντάξεις στην Αργεντινή έχουν συρρικνωθεί περισσότερο από το ένα τρίτο, το 56% των 46 εκατομμυρίων ανθρώπων της Αργεντινής είναι φτωχοί και σχεδόν το ένα τρίτο αδυνατούν να επιβιώσουν χωρίς επισιτιστική βοήθεια, τα συσσίτια δηλαδή, από πολλές μη κυβερνητικές οργανώσεις.
Μια επισιτιστική βοήθεια που μπλόκαρε όμως, η κυβέρνηση της Αργεντινής. Παρά το το γεγονός ότι οι τιμές στα βασικά τρόφιμα υπερδιπλασιάστηκαν, καταγράφοντας αύξηση 111%.
Λόγω των περικοπών στις δημόσιες επιδοτήσεις, οι τιμές στα μέσα μαζικής μεταφοράς, το ρεύμα, το φυσικό αέριο και το νερό έχουν επίσης, εκραγεί.
Και όμως ! Ο αρχηγός του FDP Κρίστιαν Λίντνερ λέει ότι «ένας συνδυασμός Μιλέι και Έλον Μασκ, θα έκανε καλό στη Γερμανία» , υπογραμμίζοντας τα επιτεύγματα των δύο αμφιλεγόμενων ηγετών. « Είναι αλήθεια» γράφει ο Λίντνερ στη Handelsblatt.
«Τόσο ο Χαβιέρ Μιλέι όσο και ο Έλον Μασκ αντιπροσωπεύουν μερικές φορές ακραίες και παράλογες απόψεις και τις φέρνουν στο κοινό με προκλητικές ενέργειες. Ωστόσο, τολμώ να πω: Υπάρχει ακόμα μια ανατρεπτική ενέργεια πίσω από τις προκλήσεις του Μιλεί και του Μασκ , κάτι που λείπει η Γερμανία».
Τέλος το κράτος πρόνοιας
Αυτές είναι λοιπόν οι συνέπειες της «disruption», που θέλουν να επιβάλουν ως «λύση» στην κρίση, οι κάθε λογής Λίντνερ στη Γερμανία και γιατί όχι στην υπόλοιπη Ευρώπη: Πλήρης καταστροφή του κράτους πρόνοιας.
Όταν η «διαταραχή» συνδέεται με το «αλυσοπρίονο» του Μιλέι, ο πολιτικός στόχος γίνεται σαφής.
Οι θαυμαστές του «αλυσοπρίονου» τονίζουν βέβαια τη δημιουργική δύναμη της disruption . Όμως η καταστροφή είναι η άλλη όψη του νομίσματος.
Η ιδέα πηγαίνει πίσω στον Αυστριακό οικονομολόγο Γιόζεφ Σουμπέτερ που του άρεσε να μιλά για τη «δημιουργική καταστροφή» μέσω της καινοτομίας που εκτοπίζει το παλιό. Ο Σουμπέτερ όμως στο βιβλίο του «Καπιταλισμός, Σοσιαλισμός και Δημοκρατία» προειδοποιεί ότι ο καπιταλισμός βαθμιαία θα καταστραφεί από την ίδια του την επιτυχία.
