Η ευχή «Καλή χρονιά» κυριάρχησε στον πλανήτη με την αλλαγή του χρόνου. Τι εννοούμε όμως με τη φράση αυτή; Τι ελπίζουμε για το 2025;
Κατ’ αρχήν, θέλουμε να έχουμε καλή υγεία, ψυχική ηρεμία, δουλειά και ικανοποιητική αγοραστική δύναμη. Και τον πόλεμο μακριά από εμάς.
Αυτές οι ελπίδες ενσαρκώνουν τους πόθους των Ευρωπαίων όπως προκύπτει από τις περισσότερες έρευνες στις οποίες ζητήθηκε από τους ερωτηθέντες να επιλέξουν μια λέξη για να καθορίσουν τι περιμένουν το 2025.
Είναι οι ελπίδες ενός κόσμου κουρασμένου και ανίσχυρου. Με πολλές αβεβαιότητες και κινδύνους- τους εγγενείς και τους πρόσθετους που πολλοί θεωρούν ότι θα προκύψουν με την αλλαγή στην ηγεσία της παγκόσμιας δύναμης με την είσοδο του αγγελιοφόρου της Νέας Τάξης, Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο σε 20 ημέρες.
Είναι αλήθεια ότι το ευρωπαϊκό σκάφος στο οποίο βρισκόμαστε, θα αντιμετωπίσει υψηλότερα κύματα, νέα βαθιά ρεύματα και μεγάλες αβεβαιότητες. Και το ευρωπαϊκό πλοίο είναι πιο εύθραυστο από ποτέ λόγω της πολιτικής ανασφάλειας στις δύο μεγάλες δυνάμεις : στη Γαλλία-λόγω της κυβερνητικής ευθραυστότητας- και της Γερμανίας -λόγω των πρόωρων εκλογών του Φεβρουαρίου.
Και στις κινητήριες δυνάμεις της ΕΕ ίσως χρειαστεί να περιμένουμε μέχρι τα μέσα του έτους για να φανεί το πρόσημο της νέας πλειοψηφίας.Η αβεβαιότητα θα μπορούσε να παραταθεί μέχρι τα τέλη του 2025, εάν η Γαλλία αναγκαστεί να διεξαγάγει νέες βουλευτικές εκλογές.
Ευτυχώς κάποιοι ελπίζουν ότι μια ειρηνευτική συμφωνία θα επιτευχθεί στην Ουκρανία το 2025.
Είναι καλό επίσης που φαίνεται πώς θα τερματιστεί ο πόλεμος στην κατεστραμμένη Γάζα. Ενας πόλεμος που έχει προκαλέσει δεκάδες χιλιάδες θύματα μεταξύ των αμάχων και χρησιμοποιεί τον λιμό ως όπλο.
Εάν οι δεσμεύσεις του Τραμπ πραγματοποιηθούν, θα πρέπει να τελειώσουν οι πόλεμοι στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, χωρίς να γνωρίζουμε καλά πώς και με ποιο κόστος.
Όπως δεν ξέρουμε τι θα συμβεί αν ο νέος πρόεδρος εφαρμόσει τη δέσμευσή του για αύξηση των εισαγωγικών δασμών στην ΕΕ αλλά και στην Κίνα.
Οι μοχλοί του Τραμπ
Ο Τραμπ θα τραβήξει τους μοχλούς του: δασμοί , αύξηση αμυντικών δαπανών από τους εταίρους του ΝΑΤΟ και άμεσες διμερείς διαπραγματεύσεις με το Κρεμλίνο.
Οι κινήσεις του νέου Πλανητάρχη θα συνθέσουν το πρώτο πακέτο πολιτικών που θα δώσουν το στίγμα της νέας χρονιάς. Για την πολυπόθητη ειρήνη και την παγκόσμια οικονομία.
Σύμφωνα με τα πιο καλοπροαίρετα οράματα, οι κινήσεις του νέου προέδρου των ΗΠΑ αντιστοιχούν στην πρώτη φάση της τέχνης της διαπραγμάτευσης: τη συμφωνία που ξεκινά με τον εκφοβισμό πριν από την παραχώρηση.
Με αυτόν τον τρόπο διαπραγμάτευσης, δεν έχουν σημασία οι θεσμοί, οι συμμαχίες ή οι κανόνες του παιχνιδιού, αλλά η διμερής συναλλαγή, στην θα επιβάλλεται πιο εύκολα η θέση ισχύος.
Αλλά τίποτα δεν θα ήταν χειρότερο από μια διμερή διαπραγμάτευση μεταξύ της Ουάσιγκτον και κάθε μιας από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες χωριστά.
Χωρίς ευρωπαϊκή ενότητα, η όποια ειρήνη μπορεί να επιτευχθεί, μπορεί να είναι σε βάρος των ευρωπαϊκών συμφερόντων.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να μιλήσει με ενιαία φωνή και χωρίς διπλά μέτρα και σταθμά, για να υπερασπιστεί το διεθνές δίκαιο. Διαφορετικά, κινδυνεύει να πέσει σε ακόμη μεγαλύτερη γεωπολιτική και οικονομική αδυναμία. Σε μία Ένωση χωρίς μεγαλο ειδικό βάρος, αποβιομηχανοποιημένη και ελκυστική κυρίως για τα …μουσεία της. Και να συντριβούν έτσι τα θεμέλια που κατέστησαν επί πολλές δεκαετίες την Ευρώπη σε μία ευημερούσα και ισχυρή δύναμη
