«Θέλουμε να τερματίσουμε τον πόλεμο στην Ουκρανία, όχι να τον παγώσουμε»: Η δήλωση αυτή του ρώσου προέδρου, Βλάντιμιρ Πούτιν, μετά τη συνάντησή του με τον σλοβάκο πρωθυπουργό, Ρόμπερτ Φίτσο, στη Μόσχα, δημιούργησε ελπίδες.
Ο Πούτιν θέλει να κλείσει την «ειδική επιχείρηση» – όπως αποκαλεί τον πόλεμο με την Ουκρανία – το συντομότερο δυνατό. Αξιώνει όμως εγγυήσεις από τη Δύση ότι το Κίεβο δεν θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Κάτι που ο Πούτιν ελπίζει πως θα ανακοινωθεί επίσημα μετά την εγκατάσταση του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο.
Ο ρώσος πρόεδρος πιέζεται άλλωστε από την κατάσταση της οικονομίας: Αν και, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, η ρωσική οικονομία αναπτύχθηκε πέρυσι κατά 3,6% και εφέτος αναμένει ανάπτυξη 4%, οι αυξανόμενες αμυντικές δαπάνες προκαλούν μεγάλο πονοκέφαλο στο Κρεμλίνο.
Το ετήσιο κόστος Άμυνας και Ασφάλειας αναμένεται να ανέλθει στα 17 τρισεκατομμύρια ρούβλια (163 δισεκατομμύρια ευρώ), ποσό που αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 40% όλων των κρατικών δαπανών και ισοδυναμεί με το 8% του ΑΕΠ της Ρωσίας. Η Ρωσική Κεντρική Τράπεζα διατηρεί τα επιτόκια στο 21%, στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων δύο δεκαετιών.
Η επιδότηση στεγαστικών δανείων, η οποία επέτρεπε δανεισμό με κόστος μόλις 8% όταν τα επίσημα επιτόκια ήταν πολύ υψηλότερα, έληξε την 1η Ιουλίου. Έτσι, τα στεγαστικά δάνεια μειώθηκαν στο μισό από τον επόμενο μήνα.
Πολλές εταιρείες αναγκάστηκαν να περιορίσουν τις επενδύσεις και οι πτωχεύσεις επιχειρήσεων αυξήθηκαν εφέτος κατά 20%.
Από την άλλη πλευρά, το ΝΑΤΟ – η πιο ισχυρή στρατιωτική συμμαχία του κόσμου – αντιμετωπίζει μια δυσάρεστη πραγματικότητα: δεν είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει την απειλή του Βλαντιμίρ Πούτιν χωρίς την άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ.
Η εξάρτηση της Ευρώπης από τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι εμφανής, αλλά η επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία έχει εγείρει αμφιβολίες για το μέλλον αυτής της σχέσης.
Ο Τραμπ έχει επανειλημμένα επικρίνει τα μέλη του ΝΑΤΟ για αποτυχία εκπλήρωσης των δεσμεύσεών τους για τις αμυντικές δαπάνες. Δείχνει αποφασισμένος να περιορίσει τη συμμετοχή των ΗΠΑ στην Ευρώπη, για να επικεντρωθεί στην περιοχή Ινδο-Ειρηνικού.
Καθώς η Ευρώπη αναζητά λύσεις για να ενισχύσει την άμυνά της και να διατηρήσει την υποστήριξη της Ουκρανίας, το συμπέρασμα είναι σαφές: χωρίς τη συμμετοχή των Ηνωμένων Πολιτειών, η νίκη επί του Πούτιν παραμένει όνειρο θερινής νυκτός.
Πολλοί Ευρωπαίοι διαμαρτύρονται πλέον για τη γραμμή που χαράζουν εδώ και τρία χρόνια οι ηγέτες τους έναντι της Μόσχας. Μια γραμμή για την οποία η Ευρώπη πληρώνει ακριβό τίμημα, από οικονομική, κοινωνική και ενεργειακή άποψη.
Εν ολίγοις, ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει θέσει την Ευρώπη σε δύσκολη θέση και έχει συμβάλει στις πολιτικές κρίσεις στη Γαλλία και τη Γερμανία.
Το πρόβλημα είναι ότι, δυστυχώς, δεν υπάρχουν ισχυροί ηγέτες στην Ευρώπη για να βάλουν τη σφραγίδα τους στην πορεία της ΕΕ. Και η παρακμή συνεχίζεται…
