Στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ οι κεντρικές τράπεζες και οι εθνικές κυβερνήσεις «πανηγυρίζουν» για το γεγονός πως η νομισματική πολιτική που ακολουθείται έφερε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα και στις δύο όχθες του Ατλαντικού. Ο πληθωρισμός υποχωρεί κοντά στα επίπεδα-στόχους, επιτρέποντας τη συνέχιση των επιτοκιακών μειώσεων, που θα τονώσουν την οικονομική δραστηριότητα, η οποία ειδικά στην περίπτωση της Ευρωζώνης είναι αναιμική.
Πράγματι, οι πληθωριστικοί δείκτες δείχνουν αποκλιμάκωση το 2024. Όμως, γιατί μερίδα της αγοράς εκτιμά πως ναι μεν ο τιμάριθμος πέφτει, αλλά οι τιμές θα συνεχίσουν να ανεβαίνουν το 2025;
Ο νόμος της αγοράς λέει πως οι τιμές διαμορφώνονται από τη ζήτηση. Ωστόσο, τελευταία διαμορφώνεται μια ανησυχητική τάση, ειδικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, από μεγάλες επιχειρήσεις και η οποία αποκαλείται «δυναμική τιμολόγηση». Μέσω αυτής της τακτικής, οι έμποροι προσαρμόζουν τις τιμές βάσει αλγορίθμου -αρκετές φορές σε πραγματικό χρόνο-, χρησιμοποιώντας όποια δεδομένα βρουν εύκαιρα: την ώρα, την τοποθεσία, τη δημοτικότητα του προϊόντος, τα αποθέματα, τις τιμές του ανταγωνισμού, με στόχο πάντα την αύξηση της κερδοφορίας τους.
Αυτού του είδους οι τακτικές εφαρμόζονται πιο εύκολα σε online υπηρεσίες, καθώς προσφέρουν στους εμπόρους σημαντικό πλεονέκτημα. Το πρόβλημα με αυτές τις τακτικές είναι ότι οι καταναλωτές γενικά αντιδρούν στις αυξήσεις τιμών. Σε χώρες με αυξημένη καταναλωτική συνείδηση, οι καταναλωτές αντιδρούν μαζικά όταν θεωρούν πως οι επιχειρήσεις προβαίνουν σε αυξήσεις τιμών αδικαιολόγητα, αναγκάζοντας μάλιστα τις εποπτικές αρχές να λάβουν μέτρα ελέγχου της αγοράς. Η έκφραση «δυναμική τιμολόγηση» κοντεύει να δαιμονοποιηθεί. Όμως, υπάρχουν και στοιχεία που δείχνουν ότι και ο καταναλωτής μπορεί να βγει ωφελημένος από μια τέτοια τακτική. Όλα είναι θέμα ελέγχου, τόσο από την πλευρά του πολίτη όσο και από την πλευρά του κράτους. Όταν αυτός ο συνδυασμός λειτουργεί σωστά, τα πράγματα γίνονται εύκολα. Σε κάθε άλλη περίπτωση, οι τιμές θα συνεχίσουν να ανεβαίνουν.
