Λίγα της πέσανε της γραι(α)ς και γέννησε κι ο γέρος. Εκεί που τα βλέμματα ήταν στραμμένα στην Ουκρανία, την εύθραυστη εκεχειρία στον Λίβανο και τη χαίνουσα πληγή στη Γάζα, ένα παλιό μέτωπο σε ύφεση επανενεργοποιήθηκε.
Στη Μέση Ανατολή είναι τόσα τα αλληλοσυγκρουόμενα όνειρα και οι εφιάλτες ώστε ακόμη κι ο Φρόιντ θα δυσκολευόταν να τα ερμηνεύσει.
Το σίγουρο είναι ότι το Χαλέπι δεν θα μπορούσε να πέσει στα χέρια των τζιχαντιστών, χωρίς τη στήριξή τους από την Τουρκία και την ανοχή των ΗΠΑ. Το είπαν. Ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, Τζέικ Σάλιβαν, δήλωσε ότι ενώ υπήρχαν ανησυχίες για τα «σχέδια και τους στόχους» της Hayat Tahrir al-Sham (HTS), η Ουάσιγκτον «δεν θα κλάψει για το γεγονός ότι η κυβέρνηση Άσαντ, που υποστηρίζεται από τη Ρωσία, το Ιράν και τη Χεζμπολάχ, αντιμετωπίζει ορισμένα είδη πίεσης».
Πριν οι φονταμενταλιστές εισέλθουν στο Χαλέπι την περασμένη εβδομάδα, στη μεγαλύτερη επίθεσή τους στη Συρία εδώ και χρόνια, οι ΗΠΑ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα συζήτησαν το ενδεχόμενο άρσης των κυρώσεων στον Άσαντ, εάν απομακρυνθεί από το Ιράν και κόψει τους δρόμους όπλων προς τη Χεζμπολάχ, είπαν στο Reuters πηγές με γνώση των συνομιλιών.
Μεγάλων δυσκολιών η διάκριση των τοπικών παικτών. Σύμφωνα με τον Μαλίκ αλ Αμπντεχ, Σύρο αναλυτή, που επικαλούνται οι FT, τον Οκτώβριο, καθώς η ΗΤS σχεδίαζε την επίθεση, επικοινωνούσε με άλλες φατρίες στον βορρά, που αποτελούν μέρος του υποστηριζόμενου από την Τουρκία Συριακού Εθνικού Στρατού. Δεν είναι ακριβώς στρατός και δεν είναι εθνικός.
Ποιος είναι ποιος και πού στοχεύει ακόμη κι έμπειρους μπερδεύει. Η Δαμασκός ισχυρίζεται ότι η επίθεση στη βόρεια Συρία έχει στόχο «να ανασχεδιάσει τον χάρτη» της Μέσης Ανατολής. Και πριν από οκτώ χρόνια είχε ακουστεί ότι η συμφωνία Σάικς και Πικό του 1916, από την οποία προέκυψαν τα σύνορα στην περιοχή, μπορεί να αναθεωρηθεί. Αυτή τη φορά, στη συνολική αντιπαράθεση ΗΠΑ – Ρωσίας η εξέλιξη θα υποταχθεί;
