Αναζητώντας στο λεξικό την έννοια του όρου «ανταγωνισμός» διαβάζουμε: Είναι ο καθημερινός αγώνας των επιχειρήσεων για την επικράτησή τους και τη διαρκή αύξηση των μεριδίων αγοράς.
Σε μια βαθύτερη προσέγγιση, θα λέγαμε ότι ο ανταγωνισμός ή πιο σωστά ο υγιής ανταγωνισμός συνδράμει τα μέγιστα για τη «δημοκρατική» λειτουργία της αγοράς ή για τη δικαιότερη αναδιανομή του πλούτου στο επιχειρείν και της παραγόμενης υπεραξίας στην κοινωνία.
Ο ανταγωνισμός διευκολύνει τη διασπορά μεριδίων, εγγυάται ομαλές συνθήκες επιχειρηματικής δραστηριότητας, προσφέρει διαφάνεια στις συναλλαγές, διασφαλίζει την άρση εμποδίων εισόδου νέων επενδυτών στην ενεργό δράση, μειώνει το επιχειρηματικό ρίσκο, διευκολύνει την ταχύτερη κυκλοφορία των αγαθών, επιταχύνει τον ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας, τονώνει την απασχόληση. Λειτουργεί επίσης ως μηχανισμός συγκράτησης ή και μείωσης των τιμών, όπως και των πληθωριστικών πιέσεων, προστατεύοντας το οικογενειακό εισόδημα.
Με απλά λόγια, ο υγιής ανταγωνισμός τα έχει όλα και συμφέρει. Σπάει τα μονοπώλια, περιορίζει τα ολιγοπώλια, διαλύει τα καρτέλ, λειτουργώντας εξισορροπητικά στην αγορά, ως ο απόλυτος εγγυητής της ομαλότητας.
Υπό μία και βασική προϋπόθεση, ότι η πολιτεία προασπίζει τις αρμόδιες αρχές προστασίας του ελεύθερου ανταγωνισμού. Στη χώρα μας την ευθύνη αυτή φέρει η Επιτροπή Ανταγωνισμού. Το έργο της βαρύ, σύνθετο, κοπιώδες. Τα νομικά και ελεγκτικά της όπλα ισχυρότατα, το θεσμικό πλαίσιο σύγχρονο. Ωστόσο, ο φορέας στερείται προσωπικού, όχι τα τελευταία λίγα χρόνια, ούτε λόγω της πρόσφατης κρίσης χρέους της χώρας.
Από ιδρύσεώς της (1994), κοντά τριάντα έτη, η Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή μονίμως υστερούσε σε προσωπικό και σε οικονομικούς πόρους και συνεχίζει να πορεύεται αποδυναμωμένη. Τυχαίο; Πιθανότατα όχι.
Ίσως τα συμφέροντα να είναι πολλά για να εκχωρήσουν οι πολιτικοί την πραγματική εποπτεία της αγοράς σε έναν ανεξάρτητο φορέα. Τι κι αν έχει φτάσει η ακρίβεια στον Θεό; Αρκεί να λαμβάνονται πυροσβεστικά μέτρα συγκράτησης των τιμών κι ας καταστρατηγούν τον ελεύθερο ανταγωνισμό. Αρκεί η κατάσταση να βρίσκεται υπό πολιτικό – προσχηματικό έλεγχο κι όχι ολιστικό…
