Έχει περάσει μια εβδομάδα από τότε που επισημοποιήθηκε η θριαμβευτική εκλογική νίκη του Ντόναλντ Τραμπ και η διαφορά από την πρώτη του θητεία είναι ήδη ξεκάθαρη.
Το 2016 όταν νίκησε τη Χίλαρι Κλίντον, ο Τραμπ δεν είχε στην πραγματικότητα, ομάδα έτοιμη να αναλάβει την κυβέρνηση. Υπήρχε μόνο ένα Ρεπουμπλικανικό κόμμα που ήταν μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις αντίθετο, με κάποιες ακραίες θέσεις του νέου προέδρου.
Το 2016, ο Τραμπ χρειάστηκε να φτάσει ως τα μέσα Δεκεμβρίου για να καλύψει τις υπουργικές και σημαντικές άλλες θέσεις, που τώρα κατάφερε από την πρώτη κιόλας εβδομάδα.
Εκείνη την εποχή, υπήρχαν επίσης πολλοί υπουργοί που είχαν αποκτήσει κυβερνητική εμπειρία την εποχή του Τζορτζ Μπους . Ήθελαν συντηρητικές πολιτικές, αλλά όχι και να τινάξουν στον αέρα την Ουάσιγκτον. Ηταν …«ενήλικες στο δωμάτιο» – σε αντίθεση με τον ίδιο τον πρόεδρο Τραμπ, ο οποίος σαφώς δεν καταλάβαινε πώς λειτουργούσε η κυβέρνηση των ΗΠΑ και επανειλημμένα ανέβαζε ιδέες που έκαναν –ακόμη και τους συνεργάτες του-να κουνούν το κεφάλι τους.
Σήμερα, όλα αυτά είναι εντελώς διαφορετικά: Από τότε ο Τραμπ έφτιαξε το κίνημα MAGA- «Κάντε την Αμερική Μεγάλη ξανά», δημιουργώντας στη βάση και την κορυφή έναν «στρατό» και ένα επιτελείο, πιστό στον Τραμπ.
Δεν υπάρχει το παλιό Ρεπουμπλικανικό κόμμα στο νέο επιτελείο. Ο στόχος τώρα δεν είναι άλλωστε οι Δημοκρατικοί αντίπαλοι, αλλά το «βαθύ κράτος» ,οι κάθε λογής «γραφειοκράτες που κάνουν τις ζωές των ανθρώπων δύσκολη», όπως έχει πει επανειλημμένα ο νέος πρόεδρος. Και όλοι αυτοί πρέπει να απομακρυνθούν από τους αρμούς της εξουσίας.
Ο Τραμπ δεν είναι πλέον τόσο απρόβλεπτος όσο στην πρώτη του θητεία. Η νέα του ομάδα, στελεχωμένη από γυναίκες με σημαντική πολιτική εμπειρία, όπως η Προσωπάρχης Σούζι Ουάιλς. Είναι η πρώτη γυναίκα επικεφαλής του προσωπικού στον Λευκό Οίκο. Κατηγορούμενος ότι θέλει να έχει γύρω του δυνατούς άντρες, εν ολίγοις, ο Τραμπ γράφει ιστορία με μια γυναίκα. Πολλά είναι επίσης τα «γεράκια» στην νέα διοίκηση που θα εφαρμόσουν το νέο σχέδιο.
Πολλοί πιστεύουν ότι τα «γεράκια» θα είναι αδιάλλακτα. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι αδυνατούν να καταλήξουν σε συμφωνίες σε ένα πολύ περίπλοκο πλαίσιο. Ανάμεσα στη μία άρνηση και στην άλλη, υπάρχει ένα άνοιγμα από τον Πούτιν για την ειρήνη στην Ουκρανία. Θα σταματήσει η βοήθεια προς το Κίεβο; Που θα φτάσει την αντιπαράθεση με την Κίνα; Θα εγκαταλείψει την Ευρώπη στην τύχη της; Θα δούμε…
Όλοι οι πρόεδροι, πάντως είναι γενικά καλύτεροι στη δεύτερη θητεία τους: ο Τραμπ φαίνεται ότι θα έχει μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση. Ως επιχειρηματίας άλλωστε…
