«Η Σούζι είναι σκληρή, έξυπνη, καινοτόμα, τη θαυμάζουν και τη σέβονται όλοι» είπε ο 45ος και 47ος πρόεδρος των ΗΠΑ για την 67χρονη Σούζι Γουάιλς, η οποία είναι η πρώτη γυναίκα που αναλαμβάνει τη θέση προσωπάρχη στον Λευκό Οίκο. Μάλιστα, αρκετοί στέκονται στον συμβολισμό του διορισμού από έναν άνθρωπο, που -για να το πούμε κομψά- τις γυναίκες ωσάν τρόπαια κρατά, όταν δεν τις υποβιβάζει ανοικτά.
Δεν διακρίνω συμβολισμό, αλλά ποια είμαι εγώ. Εξηγώ. Δεν αμφισβητώ ότι η πολιτική είναι και σύμβολα, που συμπυκνώνουν σημασιοδοτήσεις. Αυτός ο διορισμός, όμως, παραπέμπει σε κάτι περισσότερο; Τα σύμβολα είναι ωραία, όταν με τα περιεχόμενα κάνουν παρέα.
Δεν μου λέει και πολλά ότι η υπεύθυνη της προεκλογικής εκστρατείας του κ. Τραμπ θα αναλάβει ένα νευραλγικό και εξαιρετικά δύσκολο -στην προηγούμενη τετραετία του, άλλαξε τέσσερις προσωπάρχες- πόστο. Καλή είναι η πρωτιά, αλλά τι μετρά; Ο παλιός και νέος ένοικος του Λευκού Οίκου το θέτει δυνατά. «Η Σούζι είναι σκληρή». Σκληρό νόμισμα η κατασκευή. Το θέμα είναι δομικό. Πρέπει να συμπεριφέρεται ως εξουσιαστικό αρσενικό μία γυναίκα για να μπορέσει να κερδίσει ηγετική θέση; Τότε, προς τι οι σεξιστικές επιθέσεις;
Από την άλλη πλευρά, σαφώς δεν παραγνωρίζω το ότι κάποια/αρκετά/πολλά εμπόδια που της έχουν τεθεί είναι ακριβώς γιατί είναι γυναίκα. Το φαινόμενο της «γυάλινης οροφής» περιγράφει τα τεχνητά ή αόρατα εμπόδια που επιβραδύνουν ή σταματούν την ανέλιξή της στις ανώτερες θέσεις της ιεραρχίας. Αυτό το λες ζήτημα οντολογικό.
Στο τέλος, όμως, καταλήγω πάλι στο ερωτηματικό. Έχει φύλο ο πόθος κυριαρχίας, το «libido dominandi»; Έχει φύλο η εξουσία, παρότι στα ελληνικά -υποθέτω και σε άλλες γλώσσες, όπως στα γερμανικά- είναι γένους θηλυκού;
Έχει πολιτικοκοινωνικό φίλο. Έχει πολιτικό και κοινωνικό περιεχόμενο, σίγουρα. Εδώ, είναι τα δύσκολα.
