«Δεν πρέπει να αποτελεί μεγάλη έκπληξη το γεγονός ότι ένα Δημοκρατικό κόμμα που γύρισε την πλάτη στους εργαζόμενους, εγκαταλείφθηκε από την εργατική τάξη»: Η ανάλυση του σχεδόν αιώνιου, Αμερικανού γερουσιαστή Μπέρνι Σάντερς τα εξηγεί όλα, για τη συντριβή των Δημοκρατικών και την θριαμβευτική νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις προεδρικές εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Πώς αλλιώς από συντριβή άλλωστε, να θεωρηθεί το γεγονός ότι στις φετινές εκλογές οι Δημοκρατικοί απώλεσαν 14 εκατομμύρια ψήφους σε σχέση με το τις εκλογές του 2020.
Τι κι αν στήριξαν την Κάμαλα Χάρις πολλοί ζάμπλουτοι «σελέμπριτις», από την Τέιλορ Σουίφτ ως την Οπρα Γουίνφρεϊ. Τι κι αν συγκέντρωσε ποσά ρεκόρ από εκατομμυριούχους και δισεκατομμυριούχους. Οι εργαζόμενοι, η μεσαία τάξη, οι άνθρωποι της «σκουριάς», γύρισαν την πλάτη στους Δημοκρατικούς. Τα προβλήματα της καθημερινότητας, η ακρίβεια στο «παντοπωλείο» και στη στέγαση, είναι πολύ πιο σημαντικά από τα θέματα που προβάλει η λεγόμενη woke κουλτούρα. «Λαός και …Κολωνάκι», για θυμηθούμε την ομώνυμη ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη.
Θα πείτε βέβαια: Η ψήφος διαμαρτυρίας παραδόξως ευνόησε τον μεγιστάνα Τραμπ, ο οποίος όμως μίλησε στη γλώσσα των ανθρώπων της διπλανής πόρτας. Εδωσε φωνή σε ένα συνήθως ξεχασμένο εκλογικό σώμα, τα προβλήματα του οποίου, δεν εξετάζονται σοβαρά από την πολιτική. Τους πολιτικούς, που στέκονται μόνο στους οικονομικούς δείκτες και τους αριθμούς, που πάντα «ευημερούν», ενώ οι άνθρωποι δυστυχούν.
Το ίδιο συμβαίνει άλλωστε και σε πολλές χώρες της Ευρώπης.
Η κατάρρευση της κυβέρνησης του καγκελάριου Ολαφ Σολτς στη Γερμανία, είναι απόρροια και της απομάκρυνσης από τα πραγματικά προβλήματα της οικονομίας και των εργαζομένων. Αλλά και της διαδικασίας τερματικής αποβιομηχάνισης στην πρώην οικονομική ατμομηχανή της Ευρώπης.
Το ίδιο και στη Γαλλία, που ο πρόεδρος Μακρόν δεν πείθει πλέον ότι μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο την καθημερινότητα των εργαζομένων.
Όπως γράφει μάλιστα η γερμανική FAZ, «τίποτα δεν δείχνει καλύτερα την αποτυχία της Γερμανίας από το περίεργο γεγονός ότι ο Όρμπαν μπορεί πλέον να παρουσιάζεται παγκοσμίως ως ο ηγέτης της Ευρώπης». Και να λέει στους ομολόγους του στην ΕΕ ό,τι μπορεί -αν θέλουν- να μεσολαβήσει για να τους κλείσει… ραντεβού με τον Τραμπ. Από πιο απομονωμένος Ευρωπαίος ηγέτης, ο Ούγγρος πρωθυπουργός αναδεικνύεται πλέον σε περιζήτητο …προξενητή. Ο άνθρωπος του Τραμπ στην Ευρώπη…
