Από τους μεγάλους κερδισμένους των αμερικανικών εκλογών είναι ο Theo. Γάλλος trader, κατά δήλωσή του στη WSJ, που χρησιμοποιώντας 4-9 ανώνυμους λογαριασμούς, κέρδισε 48 εκατ. δολ. στην πλατφόρμα Polymarket. Πόνταρε 30 εκατ. δολ. σε διάφορα στοιχήματα υπέρ του Τραμπ -από το ποσοστό της λαϊκής ψήφου ως τα αποτελέσματα στις 7 κρίσιμες Πολιτείες- κι έβγαλε νοκ άουτ τις δημοσκοπικές εταιρείες.
Αξιοποιώντας τη «μέθοδο του γείτονα», σύμφωνα με την οποία οι δημοσκόποι ρωτούν τους ανθρώπους ποιον πιστεύουν ότι ψηφίζει ο γείτονάς τους. Η ιδέα είναι απλή. Οι ερωτώμενοι θα αφήσουν να φανεί η δική τους πολιτική προτίμηση όταν μαντεύουν του διπλανού. Έκανε ο Theo τα αλγοριθμικά του και τα μετα-αναλυτικά του και βρήκε δημοσκοπήσεις οι οποίες διόρθωναν τους αριθμούς υπέρ της Χάρις, γιατί έβρισκαν χαμηλότερα ποσοστά με τη μέθοδο του γείτονα απ’ ό,τι όταν ρωτούσαν ευθέως.
Mε λιγότερο επιστημονικό τρόπο, το 1948 ο Τζίμι «Ο Έλληνας» Σνάιντερ πόνταρε 10.000 δολάρια στην επικράτηση του «εμποράκου του Μιζούρι» Χάρι Τρούμαν απέναντι στον Τόμας Ντιούι, με πιθανότητες 17 προς 1. Ο μύθος λέει ότι ο αθλητικός σχολιαστής και στοιχηματζής στο Λας Βέγκας είχε ανακαλύψει ότι στις γυναίκες δεν άρεσε το μουστάκι του Ντιούι. Έχει μία εξήγηση, βέβαια. Φοβήθηκαν, με νωπή τη μνήμη του Κραχ, ότι θα ήταν πιο συντηρητικός και στα οικονομικά.
Οι τρεις μεγάλες δημοσκοπήσεις που δημοσιεύτηκαν έκαναν λόγο για μεγάλη και άνετη νίκη του Ρεπουμπλικάνου Ντιούι. Η εφημερίδα Chicago Tribune, η οποία τον υποστήριξε ανοιχτά, ήταν τόσο σίγουρη, που είχε ήδη εκτυπώσει το πρωτοσέλιδό της («DEWEY DEFEATS TRUMAN»), το οποίο κυκλοφόρησε νωρίτερα, λόγω απεργίας, και έγινε, φυσικά, αντικείμενο κοροϊδίας.
Ανήμερα των εκλογών ο εν ενεργεία πρόεδρος Τρούμαν είχε αποδεχθεί τη μοίρα του, αφού κι ο Τζόρτζ Γκάλοπ είχε αποφανθεί για τον νικητή. Πήγε για ύπνο. Τον ξύπνησαν ξημερώματα για τα προεδρικά δικαιώματα.
