Ανήμερα της επετείου της Μαύρης Τρίτης στις 29 Οκτωβρίου 1929, όταν και σημειώθηκε το μεγαλύτερο χρηματιστηριακό κραχ στην Ιστορία, οι τιτάνες του χρηματοοικονομικού τομέα συναντήθηκαν στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας στο πλαίσιο του ετήσιου οικονομικού συνεδρίου της ερήμου – αντίστοιχο του Νταβός, που γίνεται στις χιονισμένες Άλπεις.
Παραμονές της κρίσιμης εκλογικής αναμέτρησης στις ΗΠΑ και με ανοιχτά τα καυτά γεωπολιτικά μέτωπα σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή, τραπεζίτες και επενδυτές εξέφρασαν τις απόψεις τους για την κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας και τις προοπτικές της. Συμφώνησαν πως η αμερικανική οικονομία διατηρεί το προβάδισμα, με εκτιμώμενη ανάπτυξη 2,8% φέτος, ενώ αντίθετα διαπίστωσαν διαρθρωτικά προβλήματα στην Ευρωζώνη, που εκτιμάται ότι θα αναπτυχθεί με το ισχνό 0,8% το τρέχον έτος.
Οι απόψεις αυτές δεν μας έκαναν σοφότερους, όμως καταδεικνύουν αυτό για το οποίο «φωνάζει» εδώ και αρκετό καιρό η αγορά: Η Ευρώπη στερείται των κατάλληλων πολιτικών -τόσο σε προσωπικό όσο και σε προγράμματα-, αλλά κυρίως δεν έχει τη συνοχή που χρειάζεται για να ελίσσεται ταχύτερα σε περιόδους κρίσεων.
Οι τιτάνες του Ριάντ έκαναν και μια σημαντική αποκάλυψη: Τα εταιρικά κέρδη στην Ευρώπη προέρχονται σε σημαντικό ποσοστό από τις δραστηριότητές τους εκτός της γηραιάς ηπείρου. Έχει ειπωθεί ξανά πως με την αδράνεια που δείχνει η Ευρώπη στη γρήγορη αντιμετώπιση των προβλημάτων της θα χάνει συνεχώς έδαφος έναντι των δύο ανταγωνιστών της, των ΗΠΑ και της Κίνας. Την ώρα που η Ουάσιγκτον προωθεί μέτρα για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων και το Πεκίνο «ρίχνει» πολλά δισ. για να στηρίξει την εγχώρια οικονομία, η Ευρώπη παραμένει αμετακίνητη στην πολιτική της δημοσιονομικής πειθαρχίας, αφήνοντας τη νομισματική πολιτική ως μοναδική πηγή τόνωσης της ανάπτυξης. Η συνταγή αυτή δεν έχει αποτελέσματα και γι’ αυτό ήδη ο σκληρός πυρήνας (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία) φαίνεται αποφασισμένος να την αγνοήσει.
