Η Ελλάδα τιμά σήμερα το ιστορικό ΟΧΙ του λαού μας στον φασίστα Μουσολίνι που θέλησε να εισβάλει στη χώρα πριν 84 χρόνια,για να υποστούν οι ορδές του μια συντριπτική ήττα στα βουνά της Αλβανίας.
Ο Μουσολίνι μπορεί να νικήθηκε κατά κράτος από τους Έλληνες, αλλά πολλοί συμπατριώτες του τον τιμούν ακόμη, 80 χρόνια μετά την εκτέλεσή του από τους Ιταλούς παρτιζάνους.
Για πρώτη φορά άλλωστε μετά το τέλος της φασιστικής δικτατορίας του Μπενίτο Μουσολίνι μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο υπάρχει στη χώρα μια κυβέρνηση στην οποία μετέχουν πολλοί νοσταλγοί του δικτάτορα.
Η πρωθυπουργός της χώρας Τζόρτζια Μελόνι και πολλοί υπουργοί που ανήκουν στο μετάφασιστικό κόμμα Fratelli d’ Italia συμμερίζονται ανοιχτά τις απόψεις του Μπενίτο Μουσολίνι, και την περίοδο της διακυβέρνησής του.
Η Μελόνι, για παράδειγμα, τον περιέγραψε κάποτε ως «καλό πολιτικό», όπως ακούγεται να λέει σε βίντεο που δημοσιοποίησε η La Repoubblica.
Στέλεχος της νεοφασιστικής νεολαίας στα νιάτα της, η Μελόνι προσπαθεί πάντως σήμερα να αποστασιοποιηθεί από τον μουσολινικό φασισμό. Στο εξωτερικό ακολουθεί βέβαια μια φιλοευρωπαϊκή και φιλοαμερικανική γραμμή, αλλά οι επικριτές της δεν πιστεύουν ότι έχει αλλάξει.
Τα γεγονότα δείχνουν άλλωστε πόσο ζωντανός παραμένει ο φασισμός στις τάξεις του κόμματός της.
Δεν είναι φολκλόρ
Η Ιταλία φαίνεται έχει ξεχάσει πολλά σε έναν αιώνα. Πολλοί Ιταλοί θεωρούν ως φολκλόρ την κυριαρχία των φασιστών του Μουσολίνι η οποία ξεκίνησε με ένα πραξικόπημα σε ένα κρύο, υγρό Σαββατοκύριακο τις τελευταίες ημέρες του Οκτωβρίου 1922.
Λες και η βασιλεία του Μουσολίνι, την οποία ο Χίτλερ θεώρησε ως παράδειγμα, δεν ήταν ένα ιστορικό τερατούργημα, αλλά απλά και μόνο μια εποχή, μεταξύ πολλών άλλων που η ιστορία την λησμόνησε.
Δεν υπήρξε άλλωστε κανένας απολογισμός για την εποχή του φασισμού.«Δεν έχουμε ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς με τον φασισμό», επικρίνει ο Τζιανφράνκο Μίρο Γκόρι από τον κομματικό σύνδεσμο Anpi.
Δεν υπήρξε τίποτα παρόμοιο με τη Δίκη της Νυρεμβέργης στην Ιταλία.
Από το 1945 και μετά, οι φασίστες αξιωματούχοι ξαναμπήκαν στη μεταπολεμική διοίκηση, στα δικαστήρια, στα αστυνομικά τμήματα και στις αρχές.
Τα φασιστικά κτίρια στέκουν ακόμα και σήμερα.
Στη Γερμανία, τα ίχνη των Ναζί αφαιρέθηκαν από δημόσιους χώρους μετά το τέλος του πολέμου – στη Ρώμη όμως σήμερα, οι ποδοσφαιρόφιλοι περνούν μπροστά από έναν οβελίσκο με την επιγραφή “Mussolini Dux” (Ηγέτης Μουσολίνι),στο δρόμο για το Ολυμπιακό Στάδιο.
Μετά τη λεγόμενη «Πορεία στη Ρώμη», με την οποία ξεκίνησε η φασιστική περίοδος στην Ιταλία από τις 27 έως τις 30 Οκτωβρίου 1922, ο Μουσολίνι κέρδισε δυο χρόνια αργότερα τις εκλογές με συντριπτική πλειοψηφία και στη συνέχεια απαγόρευσε τα άλλα κόμματα.
Ο Μουσολίνι κυβέρνησε την Ιταλία για περίπου δύο δεκαετίες. Οι κολλητοί του σκόρπισαν φόβο και τρόμο. κυβέρνησε τη μεσογειακή χώρα για περίπου δύο δεκαετίες. Οι Μελανοχίτωνές του σκόρπισαν φόβο και τρόμο. Μέλη της αντιπολίτευσης, μειονότητες και Εβραίοι διώχθηκαν, φυλακίστηκαν και στη συνέχεια απελάθηκαν σε ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και χιλιάδες εξοντώθηκαν κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Μετά την απόβαση των Συμμάχων στη Σικελία τον Ιούλιο του 1943, ο Μουσολίνι συνελήφθη. Τα γερμανικά στρατεύματα απελευθέρωσαν τον δικτάτορα και επιχείρησαν να του δώσουν και πάλι την εξουσία . Στις 28 Απριλίου 1945, ο Μουσολίνι σκοτώθηκε από παρτιζάνους και κρεμάστηκε ανάποδα σε ένα βενζινάδικο στην Πιατσάλε Λορέτο , στο Μιλάνο.
«Κληρονόμοι του Ντούτσε»
Όμως η εξύμνηση του φασισμού στην Ιταλία δεν τελείωσε με το θάνατο του Μουσολίνι. Αυτό μπορεί να φανεί, για παράδειγμα, στην πρώην κατοικία του Μουσολίνι στο Φορλί,οπου λειτουργεί ένα μικρό ιδιωτικό μουσείο του «Duce». Η μικρή πόλη Πρεντάππιο,γενέτειρα του Μουσολίνι-έχει γίνει τόπος προσκυνήματος για φασίστες και νεοναζί.
Στα μαγαζιά με σουβενίρ στον κεντρικό δρόμο της πόλης μπορεί κανείς να αγοράσει φασιστικές σημαίες, μπλουζάκια με τον Μουσολίνι και άλλα αναμνηστικά τυπωμένα με φασιστικά συνθήματα και σβάστικες.Στα ράφια υπάρχουν επίσης αγάλματα του Χίτλερ και του Μουσολίνι.
Ο ακροδεξιός πρόεδρος της Ιταλικής Γερουσίας Ιγνάθιο Λα Ρούζα είχε στο γραφείο του μέχρι πρόσφατα ένα άγαλμα του Ντούτσες μέρος μιας ιδιωτικής συλλογής αναμνηστικών του Μουσολίνι. Από τους στενότερους έμπιστους της Μελόνι, ο πρόεδρος της Ιταλικής Γερουσίας είχε πει άλλωστε ότι όλοι οι Ιταλοί ήταν «κληρονόμοι του Ντούτσε».
Εναν αιώνα μετά την άνοδο του Μουσολίνι στην εξουσία, το σκοτεινό κεφάλαιο δεν έχει κλείσει στην Ιταλία.Ο φασισμός δεν εξαφανίστηκε ούτε 100 χρόνια μετά. Το αντίθετο μάλιστα…
