Skip to main content

Υπάρχουν δικαστές στη Ρώμη

REUTERS/Florion Goga

Η δικαστής Σαντζιοβάνι δεν δίστασε να έρθει σε σύγκρουση με την Ιταλίδα πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι και να ανατρέψει την απόφασή της να μεταφερθούν 12 παράτυποι μετανάστες από την Αίγυπτο και το Μπαγκλαντές από την Ιταλία , σε δυο στρατόπεδα υποδοχής στην Αλβανία

Το όνομά της Λουτσιάνα Σαντζιοβάνι και είναι  δικαστής στη Ρώμη. Επικεφαλής του  δικαστηρίου για τα προσωπικά δικαιώματα και τη μετανάστευση.

Η δικαστής Σαντζιοβάνι δεν δίστασε να έρθει σε σύγκρουση με την Ιταλίδα πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι και να ανατρέψει την απόφασή της να μεταφερθούν 12 παράτυποι μετανάστες από την Αίγυπτο και το Μπαγκλαντές από την Ιταλία , σε δυο στρατόπεδα υποδοχής στην Αλβανία.

Η Ιταλίδα δικαστής επικαλέστηκε την απόφαση που εκδόθηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στις 4 Οκτωβρίου, σύμφωνα με την οποία οι παράτυποι μετανάστες που πρόερχονται από μη ασφαλείς χώρες, δεν μπορούν να αναγκαστούν να επιστρέψουν σ’ αυτές. Και εν προκειμένω, Αίγυπτος και Μπαγκλαντές δεν θεωρούνται «ασφαλείς» χώρες.

Η απόφαση της Ιταλίδας δικαστού προκάλεσε μάλιστα πονοκέφαλο τόσο στην πρόεδρο της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, όσο και των περισσοτέρων Ευρωπαίων ηγετών, που υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό την μεταναστευτική πολιτική της Μελόνι: Για κέντρα μεταφοράς των μεταναστών εκτός ΕΕ, αυστηρότερο καθεστώς ασύλου, ευκολότερες και γρήγορες απελάσεις, αλλά και αναθεώρηση του νομικού ορισμού της «ασφαλούς χώρας».

Η Μελόνι και ο Αυστριακός καγκελάριος, Καρλ Νιχάμερ  ζήτησαν μάλιστα να χαρακτηριστεί «ασφαλής» χώρα ακόμη και η Συρία, όπου μαίνεται εμφύλιος πόλεμος εδώ και χρόνια.

«Τραμπική» ΕΕ

Δυστυχώς, υπό την πίεση της άκρας δεξιάς και των εκλογικών της επιτυχιών σε πολλές χώρες, η Ευρώπη γίνεται «Τραμπική» στο θέμα της μετανάστευσης, όπως γράφει το Politico.

Η προστασία των προσφύγων και μάλιστα από μη ασφαλείς χώρες, που κατοχυρώθηκε σε διεθνείς συμβάσεις πριν από 70 χρόνια, περιορίζεται στη Γηραιά ήπειρο και είναι ήδη νεκρό γράμμα στην Ιταλία, τη Φινλανδία και την Πολωνία.

Η μία ευρωπαϊκή κυβέρνηση μετά την άλλη, γυρίζει την πλάτη σε μία από τις κύριες εγγυήσεις του διεθνούς δικαίου, που αναπτύχθηκε μετά Ολοκαύτωμα και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η Ευρώπη παραβιάζει την υποχρέωση να δίνει άσυλο σε όσους αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τη χώρα καταγωγής τους, φοβούμενοι για την ίδια τη ζωή τους.: Σχεδόν μια δεκαετία αφότου η ΕΕ βρέθηκε βαθιά διχασμένη σχετικά με τη συριακή προσφυγική κρίση , η μετανάστευση έχει εκτιναχθεί για άλλη μια φορά στην κορυφή της πολιτικής ατζέντας στην Ευρώπη. Ως απάντηση εν μέρει,στην αυξανόμενη δημοτικότητα των ακροδεξιών λαϊκίστικων κομμάτων, που επιβάλουν όμως την ατζέντα τους σε όλο το πολιτικό φάσμα.

Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν – η οποία μόλις πριν από λίγα χρόνια διακήρυττε ότι η ΕΕ δεν θα χρηματοδοτήσει  ποτέ συρματοπλέγματα ή τοίχους για να κρατήσει έξω τους μετανάστες- ακολουθεί τη γραμμή της άκρας δεξιάς. Είπε μάλιστα ότι η ΕΕ θα μπορούσε να «πάρει  μαθήματα» από την αμφιλεγόμενη πολιτική της ακροδεξιάς ιταλικής κυβέρνησης.

Είναι η ιστορία της πολιτικής εξουσίας που ισχυρίζεται ότι είναι απρόσβλητη από το σεβασμό του νόμου και θεωρεί την εκλογική νίκη ως το μόνο αναγνωρισμένο «χρίσμα νομιμότητας»… Έχω τις ψήφους, άρα κάνω ότι θέλω!  Και κάθε φορά ,θα γίνεται ένα βήμα πίσω,στη σκάλα της δημοκρατίας, του ανθρωπισμού και του πολιτισμού.

Ευτυχώς όμως θα υπάρχει πάντα ένας δικαστής σαν τη Λουτσιάνα,που θα υπερασπίζονται το Σύνταγμα και τις διεθνείς συνθήκες, χωρίς να παραιτηθεί από το λειτούργημά του. Και θα εφαρμόζει το νόμο στηρίζοντας τα ιδεώδη και τα οράματα των ιδρυτών της Ενωμένης Ευρώπης.