Ο θάνατος στρατιωτικού ηγέτη της Χαμάς, Γιαχία Σινουάρ, θα μπορούσε δώσει ώθηση στις αδιέξοδες διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό του πολέμου στη Γάζα και την απελευθέρωση των 101 Ισραηλινών ομήρων; Η κυβέρνηση του Μπενιαμίν Νετανιάχου θα μπορούσε να συμβιβαστεί με αυτό το αποτέλεσμα για να σταματήσει τον πόλεμο ή να περιορίσει τουλάχιστον, τις στρατιωτικές επιχειρήσεις;
Ο Νετανιάχου λέει ότι ο πόλεμος και στη Γάζα θα συνεχιστεί. Άλλωστε, ταυτόχρονα με την επίθεση εναντίον του τρομοκράτη Σινουάρ, για πολλοστή φορά τα αεροπλάνα έπληξαν σχολείο του ΟΗΕ στα βόρεια της Λωρίδας, υποστηρίζοντας ότι εκεί κρύβονταν πολιτοφύλακες της Χαμάς, προκαλώντας όμως σφαγή γυναικών και παιδιών.
Σήμερα, προτεραιότητα του Νετανιάχου είναι η de facto προσάρτηση της βόρειας Λωρίδας, με την απομάκρυνση τουλάχιστον 300.000 Παλαιστινίων που είχαν παραμείνει στην περιοχή αυτή.
Το σχέδιο για τη Γάζα που ανακάλυψαν και έκαναν γνωστό Ισραηλινοί δημοσιογράφοι αφορά την προσάρτηση του βόρειου τμήματος της Λωρίδας, ενώ για τη Δυτική Όχθη αυτό που εφαρμόζεται είναι η προοδευτική προσπάθεια απομάκρυνσης των Παλαιστινίων από τους προσφυγικούς καταυλισμούς της Ναμπλούς, του Τουλκαρέμ, της Τζενίν, της Ραμάλα και της Βηθλεέμ.
Η επίθεση επίσης στους προσφυγικούς καταυλισμούς στον Λίβανο επίσης, καταδεικνύει την πρόθεση του Νετανιάχου να κλείσει τους ιστορικούς τόπους συσσώρευσης των Παλαιστινίων.
Θέλει να αναγκάσει τους Παλαιστίνιους να συνειδητοποιήσουν ότι δεν έχουν πολιτική προοπτική, ότι δεν υπάρχει δυνατότητα να επιστρέψουν οι πρόσφυγες στην παλιά Παλαιστίνη, ούτε να διαπραγματευτούν την ίδρυση κράτους, παρά μόνο υπό ισραηλινούς όρους. Για τους ακροδεξιούς υπουργούς του Νετανιάχου, ο στόχος είναι το Μεγάλο Ισραήλ -από τον ποταμό Ιορδάνη ως τη Μεσόγειο και από το ποταμό Λιτάνι στο νότιο Λίβανο ως το Σινά.
Αυτός είναι οι τρόπος που επέλεξε η κυβέρνηση Νετανιάχου για να «λύσει το παλαιστινιακό πρόβλημα». Αγνοώντας τις όποιες φωνές διαμαρτυρίας τολμούν να σηκώσουν κάποιοι στη Δύση…
