Skip to main content

Η άλλη Παπανδρέου

Μια δυναμική κυρία, με μία προστακτική και κρύα ομιλία, γράφει εξουσία, «στην πιο ανδροκρατούμενη πολιτική σκηνή»

Οκτώβριος του 2011. Νέφαλα και κατσιφάρα, μνημόνιο, βέλη κι αντάρα. Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής. Πρόεδρος η Βάσω, που πυροβολεί τους «γαλάζιους». Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. δεν άντεξε και ένας δύσκολος διάλογος άνοιξε.

«Θα γίνετε ποτέ πρόεδρος της επιτροπής;»
«Με τραμπούκους σαν εσένα δεν μπορώ να γίνω».
«Φέρεστε ανοήτως. Είστε η χειρότερη πρόεδρος, να είστε σοβαρή. Αν δεν μπορείτε, να φύγετε…».
«Δεν υπολογίζω ότι υπάρχετε».

Υπάρχει κλίμα. Είπε ο βουλευτής «θα σε πλακώσω», όπως έγραψε τότε ο Τύπος; Η πρόεδρος, πάντως, εκτός μικροφώνου, τον διαβολόστειλε, αφού με τη γνωστή ελληνοπρεπέστατη προσφώνηση τον στόλισε.

Η συνεδρίαση διακόπηκε. Τέσσερις μήνες μετά, η Βάσω διεγράφη από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, γιατί καταψήφισε το μεσοπρόθεσμο.

Ήταν απ’ «τα παιδιά που δεν κάθονται καλά, δεν κάνουν τσιμουδιά». «Εγώ είμαι τσαμπουκάς». Τον τίτλο της «σιδηράς κυρίας» τον κέρδισε όταν τα έβαλε την περίοδο που ήταν επίτροπος με την πανίσχυρη Μάργκαρετ Θάτσερ για τη Χάρτα Κοινωνικών Δικαιωμάτων. Τότε, το 1989, που ακόμη και οι «Τimes» την έκαναν σκίτσο, παρουσιάζοντάς την ως… Καρυάτιδα.

Μια δυναμική κυρία, με μία προστακτική και κρύα ομιλία, γράφει εξουσία, «στην πιο ανδροκρατούμενη πολιτική σκηνή». Εκτός κι εντός συνόρων, εκτός και εντός «πράσινων» όρων, χωρίς να χαρίζεται. «Το 2007 σε κομματική συγκέντρωση είπα κάτι και έπεσαν να με φάνε. Έβλεπα ότι ορισμένοι, χωρίς να έχω πει ονόματα και να αναφέρομαι σε συγκεκριμένα πρόσωπα, ότι ο τρόπος ζωής τους δεν μπορούσε να δικαιολογηθεί με βάση τα εισοδήματά τους».

Στράφηκε αρκετές φορές εναντίον των πρωθυπουργών, πατέρα και υιού, Παπανδρέου η «άλλη Παπανδρέου», με πιο χαρακτηριστικό το «θεατρικό» στο Κάραβελ τον Οκτώβριο του 1995, όταν διέσχισε, μέσα σε απόλυτη σιωπή, την κατάμεστη αίθουσα και έδωσε ένα σημείωμα στον πρόεδρο Ανδρέα.

Τέλος σημειώματος για έναν άνθρωπο και τον κόσμο στον οποίο έζησε. Τι ήταν, τι δεν ήταν, θα το κρίνει η Ιστορία. Όπως έλεγε, όμως, η ίδια κατάφερε να γίνει αυτό που ονειρευόταν και το οποίο φάνταζε εξαιρετικά δύσκολο για ένα κορίτσι από την επαρχία.