Από τον Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν της Σαουδικής Αραβίας έως τον Μπασάρ Αλ Άσαντ της Συρίας, όλοι οι ηγέτες που κάποια στιγμή μπήκαν εν μέσω κατακραυγής στο περιθώριο, έχουν λάβει συγχωροχάρτι από την Ευρωπαϊκή Ένωση το τελευταίο διάστημα.
Είτε γιατί οι Ευρωπαίοι κυνηγούν επενδύσεις, είτε γιατί θέλουν να ανοίξουν εναλλακτικές οδούς προμήθειας ενέργειας είτε γιατί ψάχνουν εναγωνίως τρίτες χώρες να στέλνουν τους παράτυπους μετανάστες, ώστε να μην τους έχουν στο έδαφός τους και…στις κάλπες τους.
Στη σημερινή Σύνοδο Κορυφής το μεταναστευτικό θα είναι σε πρώτο πλάνο, με την Κομισιόν να έχει ζητήσει από τους 27 να μελετήσουν καλά τη συμφωνία Ιταλίας – Αλβανίας. Δύο κέντρα, τα οποία κατασκεύασε και διαχειρίζεται η Ρώμη σε αλβανικό έδαφος, θα φιλοξενούν μετανάστες που φιλοδοξούσαν να περάσουν στην Ιταλία, πριν απελαθούν προς τη χώρα προέλευσής τους. Και εδώ ο ρόλος της Συρίας, για παράδειγμα, θα είναι καθοριστικός.
Ιδέες που άλλοτε χαρακτηρίζονταν ακροδεξιές και εξωφρενικές, εκτός ευρωπαϊκού πλαισίου και λογικής, τώρα έχουν εισέλθει δυναμικά στο παιχνίδι ως mainstream πολιτικές. Η στροφή ή κωλοτούμπα, καλύτερα, άκρως θεαματική.
Και δεν είναι η μόνη. Οι Ευρωπαίοι δεν θα συζητήσουν μόνο τις μεταναστευτικές ροές, θα εξετάσουν και το πώς θα θωρακίσουν τις επιχειρήσεις τους έναντι του σφοδρότατου κινεζικού και αμερικανικού ανταγωνισμού. Και εδώ η απάντηση είναι κάτι που έως και πριν από λίγο καιρό η Ευρώπη «ξόρκιζε»: Η δημιουργία Ευρωπαίων πρωταθλητών – μέσω διασυνοριακών συγχωνεύσεων.
Όλοι θυμόμαστε την Κομισίον να μπλοκάρει τη συγχώνευση των σιδηροδρομικών μονάδων των Alstom και Siemens το 2019, την εξαγορά του NYSE Euronext από το Deutsche Boerse το 2012 ή και την εξαγορά της Legrand από τη Schneider Electric το 2001. Αιτία; Η «στρέβλωση του ανταγωνισμού». Αλλά οι καιροί άλλαξαν. Και η Ένωση ανακάλυψε ξαφνικά πως…ξέμεινε από πρωταθλητές και τους θέλει. Θα πρέπει όμως να πείσει και τις κυβερνήσεις.
