Skip to main content

Το «εκτός ελέγχου» σημείο

REUTERS/Alexander Manzyuk

Οι κεντρικές τράπεζες σπεύδουν να θωρακίσουν τις οικονομίες από αυτά που βλέπουν να έρχονται

Αρκεί ένα και μόνο γεωπολιτικό γεγονός για να αλλάξει τα δεδομένα. Τα αρνητικά πονταρίσματα των τελευταίων τριών μηνών για τις τιμές πετρελαίου κατέρρευσαν μέσα σε ένα βράδυ, αλλάζοντας τη ρότα της αγοράς πετρελαίου και στρέφοντας ξανά την προσοχή στους κορυφαίους πετρελαιοπαραγωγούς της Μέσης Ανατολής. Και όχι μόνο, γιατί στο γεωπολιτικό κάδρο υπάρχουν πάντα η Ρωσία και οι ΗΠΑ.

Η αγορά πετρελαίου ανέβηκε τόσο όσο, ακολουθώντας ένα «ελεγχόμενο» ράλι, που δείχνει ότι δεν έχει ακόμη προεξοφληθεί μία γενικευμένη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή, τουλάχιστον με τα σημερινά δεδομένα. Η ανταλλαγή αντιποίνων και πυρών μεταξύ Τελ Αβίβ και Τεχεράνης ήταν αργά ή γρήγορα θέμα χρόνου να συμβεί, όπως είναι και τα επόμενα γεγονότα που έρχονται. Παρότι κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τους σχεδιασμούς των πρωταγωνιστών και την ένταση της σύγκρουσης, υπάρχει και ο παράγοντας αμερικανικές εκλογές που βάζει στο «ζύγι» τη βαρύτητα των διαφόρων σεναρίων και τον αντίκτυπό τους στις τιμές πετρελαίου.

Ωστόσο, μία άνοδος των τιμών στα 100 δολάρια το βαρέλι θα έθετε σε κίνδυνο τις νομισματικές πολιτικές των κορυφαίων κεντρικών τραπεζών, επαναφέροντας πληθωρισμό, την ώρα που η πολιτική χαλάρωσης έχει δρομολογηθεί. Και μία αναζωπύρωση στις αυξήσεις των τιμών θα ήταν πράγματι καταστροφική για την Ευρώπη μέσα σε ένα περιβάλλον αδύναμης ανάπτυξης, τριγμών στη βαριά βιομηχανία της, προστατευτικών πολιτικών, υποεπενδύσεων και προέλασης λαϊκιστικών φωνών που έχουν κάνει σημαία τους όλα αυτά τα προβλήματα.

Οι κεντρικές τράπεζες σπεύδουν να θωρακίσουν τις οικονομίες από αυτά που βλέπουν να έρχονται. Το γεωπολιτικό το είχαν συμπεριλάβει στους κινδύνους, όμως είναι διαφορετικό όταν βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και όχι σε αναμονή. Η αγωνία είναι μήπως καθυστέρησαν να ξεκινήσουν τις μειώσεις, όπως συνέβη και στην έναρξη του κύκλου επιτοκιακών αυξήσεων. Οι ηχηρές δηλώσεις του διοικητή της Τράπεζας της Αγγλίας ότι υπάρχει ένα σημείο πέρα από το οποίο ο έλεγχος θα μπορούσε να χαθεί, εάν τα πράγματα επιδεινωθούν σημαντικά, «λένε» πολλά. Το ερώτημα είναι εάν αυτό το σημείο γίνεται πάντα αντιληπτό.