Η πυραυλική επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ έχει αυξήσει δραματικά τους φόβους για μια ανεξέλεγκτη κλιμάκωση του πολέμου Ιράν –Ισραήλ στη Μέση Ανατολή.
Τόσο η Χαμάς όσο και η Χεζμπολάχ – οι αποκαλούμενοι «πληρεξούσιοι» του Ιράν – έχουν πλέον αποδυναμωθεί σημαντικά από τις ισραηλινές στρατιωτικές επιδρομές. Αυτό σημαίνει ότι η Τεχεράνη μένει μόνη να ηγηθεί στον αγώνα του λεγόμενου «άξονα της αντίστασης» εναντίον του Ισραήλ. Εφόσον το θεοκρατικό καθεστώς του Ιράν ανέκαθεν εμφανιζόταν ως υπερασπιστής της παλαιστινιακής υπόθεσης, τώρα πρέπει να το δείξει «εμπράκτως».
Αυτό ήταν άλλωστε το ουσιαστικά το κίνητρο που ώθησε τους Ιρανούς αγιατολλάχ να δείξουν ότι υπάρχουν, εκτοξεύοντας 181 πυραύλους, με ορισμένους να διαπερνούν μάλιστα τον θεωρούμενο απροσπέλαστο «Σιδηρούν Θόλο» της ισραηλινής αεράμυνας.
Για τον λόγο αυτό άλλωστε, ο πρωθυπουργός Νετανιάχου θα απαντήσει πιο σκληρά σε σχέση με τον περασμένο Απρίλιο, όταν σχεδόν και τα 300 drones που είχαν εκτοξεύσει οι Ιρανοί, αναχαιτίστηκαν με ευκολία, αφού έκαναν …οκτώ ώρες να φτάσουν στο Ισραήλ.
Η ισραηλινή κυβέρνηση έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα εξαπολύσει αντεπίθεση στο Ιράν. Το ερώτημα είναι πάντως αν αυτή η αντεπίθεση θα είναι ολοκληρωτική ή περιορισμένη. Αλλά χωρίς την άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ, ο Νετανιάχου δεν μπορεί να διεξάγει ολοκληρωτικό πόλεμο.
Το εναλλακτικό σενάριο, αλλά που δεν είναι εφικτό αυτή τη στιγμή, είναι η είσοδος των Αμερικανών στον πόλεμο για να καταστρέψουν τις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις. Ο πρόεδρος Μπάιντεν το απέρριψε κατηγορηματικά, καλώντας και το Ισραήλ να μην το επιχειρήσει.
Η Ουάσιγκτον-και ιδίως προεκλογικά-δεν έχει καμία επιθυμία να εμπλακεί σε έναν τέτοιο πόλεμο. Ακόμη και Ντόναλντ Τραμπ δύσκολα θα το κάνει, αν εκλεγεί πρόεδρος. Ουδείς θέλει να ανατιναχθεί η παγκόσμια οικονομία, καθώς το Ιράν θα κλείσει τα στενά του Ορμούζ και το πετρέλαιο θα εκτοξευθεί σε δυσθεώρητα ύψη, κάνοντας την κρίση του 1973 να θυμίζει …παιδική χαρά! Εάν το Ισραήλ επιτεθεί στις πετρελαϊκές ή στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, το καθεστώς έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα αντεπιτεθεί ξανά. Με επιθέσεις ακόμη «υψηλότερης έντασης».
Αλλά ολομέτωπος πόλεμος Τεχεράνης-Τελ Αβίβ, δεν θα συμβεί, τουλάχιστον όχι αυτή τη στιγμή. Χωρίς τους Αμερικανούς, οι Ισραηλινοί δεν μπορούν να διατηρήσουν μια σύγκρουση αυτού του τύπου.
Οι Αμερικανοί θέλουν φυσικά αλλαγή καθεστώτος στην Τεχεράνη και διαμελισμό του Ιράν για να πάψει να αποτελεί περιφερειακή δύναμη. Ελπίζουν όμως ότι το ιρανικό καθεστώς θα πέσει από μόνο του, ακόμα κι αν αυτή τη στιγμή ότι οι συνθήκες δεν είναι κατάλληλες για να συμβεί αυτό.
Ένας πραγματικός πόλεμος Ιράν-Ισραήλ είναι αδιανόητος και για γεωγραφικούς λόγους. Η εκτόξευση πυραύλων είναι δυνατή, αλλά ένα πραγματικό σενάριο ολομέτωπου πολέμου είναι αδιανόητο.
Το Ισραήλ δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνο του τον πόλεμο με το Ιράν. Οσο και τεχνολογικά είναι πολύ μπροστά. Δεν έχουν τους «αριθμούς» όσον αφορά τα αεροπλάνα και τους άνδρες. Το πιο πιθανό λοιπόν, είναι το Ισραήλ να απαντήσει με κάποια στοχευμένη ενέργεια, αλλά όλα θα τελειώσουν εκεί. Να υπάρξει κάποια άλλη κίνηση επίδειξης δύναμης, όπως με τη δολοφονία του ηγέτη της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγιε, στην Τεχεράνη. Γι` αυτό κρύβονται στα καταφύγια πολλοί ιρανοί ηγέτες…
