«Γνωρίζω τα νέα και θα ήθελα να σταματήσουν», απάντησε ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν στους δημοσιογράφους που τον ρωτούσαν χθες το βράδυ για την επικείμενη ισραηλινή χερσαία εισβολή στον νότιο Λίβανο.
Ο Αμερικανός πρόεδρος φυσικά και γνώριζε πολύ καλά ότι η ισραηλινή χερσαία εισβολή θα πραγματοποιηθεί. Αλλά δεν ξέρουμε πια αν η Αμερική θα μπορούσε να αποτρέψει τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Αλλά για να άλλαζε το σενάριο, θα αρκούσε η αναστολή της στρατιωτικής και οικονομικής βοήθειας στο Ισραήλ: το μήνυμα θα έφτανε ξεκάθαρα στον Νετανιάχου, που ελλείψει ισχυρών σημάτων, συνεχίζει το σχέδιο επίθεσης. Βρισκόμαστε όμως αντιμέτωποι με μια τρελή κατάσταση.
«Άσφαιρο» εξάσφαιρο
Η παγκόσμια υπερδύναμη δεν είναι σε θέση να πει στον σύμμαχό της: «Σταμάτα γιατί θέλουμε να συνεχίσουμε τη διαπραγμάτευση; Αλλά το μήνυμα δεν φτάνει, σαν να είναι άσφαιρο το αμερικανικό «εξάσφαιρο» εναντίον του Νετανιάχου.
«Ο Λευκός Οίκος έχει συνεννοηθεί με το Ισραήλ ότι το εύρος της ισραηλινής χερσαίας εισβολής θα περιοριστεί στις συνοριακές περιοχές στο νότιο Λίβανο», είπαν στην πάντα καλά ενημερωμένη αμερικανική ιστοσελίδα Axios δύο αξιωματούχοι με γνώση του θέματος.
Ο Νετανιάχου παραδόξως είναι «συνεπής» μέχρι τέλους. Η γραμμή που χάραξε από τις 7 Οκτωβρίου και μετά είναι ξεκάθαρη: δεν θα υπάρχουν εχθροί στα σύνορα. Στα βόρεια σημαίνει ότι η Χεζμπολάχ θα εκδιωχθεί τουλάχιστον ως πέρα από τον ποταμό Λιτάνι, που βρίσκεται σε απόσταση 29 χιλιομέτρων από τα λιβανο-ισραηλινά σύνορα. Σε αυτή την έκταση σκοπεύει να εγκαταστήσει το Ισραήλ μια κατεχόμενη ζώνη. Αυτός είναι ο στόχος της χερσαίας εισβολής.
Οι Αμερικανοί καταλαβαίνουν βέβαια ότι όπως και στους δύο προηγούμενους πολέμους το 1982 και το 2006 στον Λίβανο, οι Ισραηλινοί ξεκίνησαν μια υποτιθέμενη χρονικά και γεωγραφικά περιορισμένη επιχείρηση, αλλά την πρώτη φορά κράτησε 18 χρόνια και τη δεύτερη 30 μέρες.
Τώρα το Ισραήλ έχει μεταφέρει στα σύνορα με το Λίβανο 18 ταξιαρχίες-κάπου 80.000 στρατιώτες- και αυτό λέει πολλά για τους στόχους του.
Η γραμμή του Νετανιάχου είναι ξεκάθαρη: δεν θα υπάρχουν εχθροί στα σύνορα του Ισραήλ και στη Μέση Ανατολή δεν θα υπάρχει ένα Ιράν, που θα κυβερνάται πλέον από ισλαμικό καθεστώς.
Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός το είπε άλλωστε ξεκάθαρα στο χθεσινό τηλεοπτικό του διάγγελμα: Στόχος είναι η ανατροπή του καθεστώτος στην Τεχεράνη για να δουν «ευημερία» οι Ιρανοί.
Οι Αγιοταλλάχ φοβούνται αυτή την εξέλιξη σαν την πανούκλα. Έτσι κι αλλιώς έχει αποδυναμωθεί η θέση της Τεχεράνης ως ηγέτιδας δύναμης των σιιτών στην περιοχή.
Γνωρίζει επίσης η Τεχερλανη πώς αν εμπλακεί σε μια σύγκρουση με το Ισραήλ, το Ιράν θα ηττηθεί. Και το θεοκρατικό καθεστώς θα καταρρεύσει.
Η Τεχεράνη θα προσπαθήσει να αγοράσει χρόνο. Πιστεύοντας ότι σύντομα θα είναι σε θέση να αναπτύξει ένα πυρηνικό όπλο, ως αποτρεπτικό μέσο κατά του Ισραήλ.
«Τέσσερα» Ιράν
Η γραμμή του Νετανιάχου είναι να αλλάξει την εικόνα της Μέσης Ανατολής. Σε αυτή τη γραμμή συμπίπτουν όμως και τα μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα στρατηγικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών: μια Μέση Ανατολή χωρίς ένα ισλαμιστικό Ιράν- ίσως και τέσσερα Ιράν, με βάση τις διάφορες εθνικές ενότητες που υπάρχουν στη χώρα. Αυτός είναι ο απώτερος αμερικανικός στόχος.
Μέσα στα τέσσερα Ιρανικά κρατίδια, χωρά μάλιστα και ένα Κουρδικό, κατά τους Αμερικανούς. Η προοπτική αυτή είναι που έχει τρομοκρατήσει τον Ερντογάν και την Τουρκία, που από τη μία πλευρά στηρίζει το Ιράν και από την άλλη κρατά σκληρή στάση κατά του Ισραήλ. Αν υπάρξει Ιρανικό «Κουρδιστάν», μετά το Ιρακινό, τότε δύσκολα θα αναχαιτίσει η Αγκυρα τη δημιουργία και ενός «Τουρκικού» Κουρδιστάν.
Πέρα από το σιιτικό Ιράν, οι σουνιτικές αραβικές χώρες της περιοχής δεν φαίνονται να είναι τόσο αντίθετες στις κινήσεις του Ισραήλ. Τελικά, στη σύγκρουση μεταξύ σιιτών και σουνιτών, το Ισραήλ παίζει και το παιγνίδι των Αράβων του Κόλπου για την αποδυνάμωση της Τεχεράνης. « Πού είναι οι Άραβες;» διερωτάται η ισπανική El Pais. Οσες υπερβολές και αν διαπράξει το Ισραήλ, κατά βάθος κάνει τη βρώμικη δουλειά πολλών χωρών, περιορίζοντας τους σιίτες ισλαμιστές…
