Skip to main content

Σπορά αμφιβολίας

Ξέρω μόνο ότι η ισχύς και το χρήμα είναι σαν το σίδερο. Ισιώνει τα τσαλακώματα

Προ 15 ετών, οι ειδικοί Κολεγίου Ιατρικής στο Χιούστον ανακοίνωσαν ότι η τσίχλα βοηθά στον έλεγχο του στρες, αφήνοντας ελεύθερους τους μαθητές να διαπρέψουν στα Μαθηματικά. Όταν μάθαμε ότι χρηματοδοτήθηκε από εταιρεία που παρασκευάζει τσίχλες, αλλιώς μετρήσαμε την ανακάλυψη, που πάντως δεν είχε τεράστιο κόστος για την κοινωνία.

Κάποιοι μάσησαν, περισσότεροι, όμως, με την περίπτωση του Βρετανού χειρουργού και ερευνητή Άντριου Γουέικφιλντ, ο οποίος το 1998 δημοσίευσε στην έγκριτη επιθεώρηση «The Lancet» μελέτη η οποία συνέδεε το εμβόλιο της ιλαράς – παρωτίτιδας – ερυθράς με τον αυτισμό και οδήγησε σε ένα αντιεμβολιαστικό κίνημα.

Αποδείχτηκε, έπειτα από χρόνια, ότι πίσω από τη μελέτη υπήρχε σύγκρουση συμφερόντων. Ο Γουέικφιλντ, εκτός του ότι είχε εκμεταλλευθεί παιδιά με αυτισμό, στη συνέχεια «μαγείρευε» τα αποτελέσματα, ώστε σε συνεργασία με εταιρείες να προωθήσει εξετάσεις για πιθανή ύπαρξη αυτισμού στα εμβολιασμένα παιδιά.

Το «Lancet» απέσυρε τη μελέτη το 2010 και ο Γουέικφιλντ έχασε την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Το κακό όμως είχε ήδη γίνει και απ’ ό,τι φαίνεται δεν σβήνει.

Νέα περίπτωση στη δυσπιστία μπόι δίνει. Η εταιρεία επικοινωνίας v-Fluence, επικεφαλής της οποίας είναι ο πρώην διευθυντής επικοινωνίας της Monsanto, έφτιαξε την πλατφόρμα Bonus Eventus, στην οποία στελέχη των κύριων κατασκευαστών φυτοφαρμάκων και βιοτεχνολογιών έχουν εδώ και χρόνια πρόσβαση σε ένα εκτεταμένο αρχείο ενοχλητικών προσωπικοτήτων, περίπου 500 επιστημόνων και ακτιβιστών, σύμφωνα με τον οργανισμό Lighthouse Reports.

Αγνοείται η έκταση της χρήσης τους, ευκόλως εννοούμενη η στόχευσή τους.

Σκοντάφτεις σε γνωστές ιστορίες, το φακέλωμα της Monsanto (Bayer από το 2018), με στόχο να επηρεασθεί η δημόσια συζήτηση για το ζιζανιοκτόνο γλυφοσάτη. Επηρεάστηκε;

Ξέρω μόνο ότι η ισχύς και το χρήμα είναι σαν το σίδερο. Ισιώνει τα τσαλακώματα. Η ισχύς, τουλάχιστον στην Ευρώπη, γράφει στη συσκευασία Bayer, κι, ως γνωστόν, τα γερμανικά προϊόντα είναι λιγότερο επιβλαβή από τα αμερικανικά.

Τελικά, είναι μεγαλύτερο το πρόβλημα. Πολλά άτομα, που δεν βλέπουν παντού Ιλουμινάτι να κινούν την παγκόσμια τάξη, αμφισβητούν τους θεσμούς παραγωγής της γνώσης, ακόμα και όταν λένε την αλήθεια.