Ταφόπλακα στο σχέδιο Ντράγκι και στις ελπίδες για μια ενιαία κεφαλαιαγορά έβαλε η Γερμανία με την αντίδραση του καγκελάριου Σολτς στη συνεχιζόμενη πρακτική της UniCredit να αγοράζει μετοχικά ποσοστά στην Commerzbank. Ο Γερμανός καγκελάριος έκανε λόγο για εχθρική κίνηση.
Μέχρι πρότινος, γνωρίζαμε ότι ο εχθρός για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις ερχόταν από το εξωτερικό. Τη Ρωσία, την Αραβική χερσόνησο, την Κίνα. Τελικά, φαίνεται πως στην Ευρώπη υπάρχει και ο εσωτερικός εχθρός, ο διασυνοριακός. Είχαμε σχολιάσει πριν από μερικούς μήνες, όταν ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν είχε δηλώσει ότι θα ήταν ανοιχτός στο να δει μια μεγάλη τράπεζα της Γαλλίας να εξαγοράζεται από έναν αντίπαλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να προωθηθεί η βαθύτερη χρηματοπιστωτική ολοκλήρωση που θεωρεί κρίσιμη για τη μελλοντική ευημερία του μπλοκ, πως περιμέναμε με αγωνία να δούμε πώς θα αντιδρούσαν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Και, δυστυχώς, οι προβλέψεις βγήκαν αληθινές. Πρόκειται για το τέλος μιας αυταπάτης. Τι κι αν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στηρίζει τις συγχωνεύσεις τραπεζών με έδρα σε ολόκληρη την Ευρωζώνη… Η Ε.Ε. παραμένει μια κατακερματισμένη αγορά, που δεν πρόκειται να εξελιχθεί σε ενιαία, όσο απουσιάζει το ενιαίο πολιτικό όραμα.
Τα σχόλια πραγματικά περιττεύουν μπροστά σ’ αυτή την εξέλιξη. Για ποια ενωμένη Ευρώπη μιλάμε, όταν τα σύνορα κλείνουν κατά το δοκούν ή φραγμοί εγείρονται σε ευρωπαϊκές επιχειρήσεις που προσπαθούν να κινηθούν διασυνοριακά. Όταν η Ευρώπη μπροστά σε τόσο μαζεμένες προκλήσεις αδυνατεί να συμφωνήσει στο αυτονόητο: την ανάγκη να ενώσει τις δυνάμεις της, για να παραμείνει ανταγωνιστική απέναντι στις ΗΠΑ και την Κίνα.
Όπως είπε και ο Ευάγγελος Μυτιληναίος χθες, «δυστυχώς, η Έκθεση Ντράγκι δεν έχει καμία πιθανότητα να πετύχει, θα είναι φωτοβολίδα και θα πεταχτεί στον κάλαθο των αχρήστων».
