Με την πείρα πέντε δεκαετιών δραστηριοποίησης στην ελληνική ναυτιλία, και έχοντας δώσει πολλαπλές μάχες εντός και εκτός συνόρων, ο Γιώργος Προκοπίου, είχε πει από το βήμα του ναυτιλιακού συνεδρίου της Ναυτεμπορικής τον περασμένο Μάιο, ότι είναι απολύτως αναγκαία όχι μόνο η πιο στενή συνεργασία πλοιοκτητών – κράτους, αλλά και η ουσιαστική αλλαγή στη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δεν μάσησε τα λόγια του. «Είναι ορκισμένος εχθρός της ελληνικής ναυτιλίας» σχολίασε για την Ένωση, προσθέτοντας ότι «μάλλον κάτι γίνεται λάθος στην ενημέρωση της κοινότητας».
Τώρα, η Αθήνα έχει μία ευκαιρία να επιδιώξει πιο ήρεμα νερά στις σχέσεις της ελληνικής ναυτιλίας με τις Βρυξέλλες, έχοντας εξασφαλίσει το χαρτοφυλάκιο των Μεταφορών. Δεν θα είναι εύκολο σε μία περίοδο κατά την οποία η Κομισιόν, σε μόνιμη αναζήτηση πρόσθετων εσόδων, πιέζει να αλλάξει το καθεστώς φορολόγησης στο τονάζ.
«Κινητικότητα και συνδεσιμότητα δεν νοούνται χωρίς θαλάσσιες μεταφορές. Στις αρμοδιότητες του χαρτοφυλακίου συμπεριλαμβάνεται και ο ναυτιλιακός κλάδος, κομβικής σημασίας για την Ελλάδα που αποτελεί παγκόσμια δύναμη στη Ναυτιλία», έγραψε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πανηγυρίζοντας για το χαρτοφυλάκιο που δόθηκε από την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στον Απόστολο Τζιτζικώστα.
Αλλαγή ρότας
Καλοί οι πανηγυρισμοί. Αλλά η ελληνική ναυτιλία και το ελληνικό επιχειρείν συνολικά περιμένουν μία ευρύτερη αλλαγή ρότας στις πολιτικές της Κομισιόν, που δεν ξέρουμε κατά πόσο είναι εφικτή, από τη στιγμή που δεν άλλαξε η «κεφαλή».
Και ενώ εμείς επικεντρώνουμε την προσοχή στη ναυτιλία, για την υπόλοιπη Ευρώπη η επιλογή της Ελλάδας για το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο οδηγεί σε άλλους συνειρμούς και φέρει μία σκιά. Αυτή των Τεμπών. Το Euractiv σχολίαζε πριν από λίγες εβδομάδες, ότι «πολιτικά, η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να ενδιαφέρεται για το χαρτοφυλάκιο των Μεταφορών λόγω ενός σιδηροδρομικού δυστυχήματος το 2023, στο οποίο σκοτώθηκαν 57 άνθρωποι, κυρίως νέοι. Οι γονείς των θυμάτων και η αντιπολίτευση υποστηρίζουν ότι προσπαθεί να καλύψει πολιτικές ευθύνες».
Η αλήθεια είναι ότι στα πηγαδάκια στο Στρασβούργο δεν έλειψαν εκείνοι που σχολίασαν για τις επιλογές φον ντερ Λάιεν: «Το Μεταφορών πήγε σε μία χώρα που βίωσε ένα τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα και το Μετανάστευσης στη χώρα που στηρίζει την de facto κατάργηση της Συνθήκης του Σένγκεν. Το λες και ειρωνεία».
