Ήταν μια φονική, πολύνεκρη κυβερνοεπίθεση που μπορεί να θυμίζει κατασκοπευτική ταινία, αλλά δεν αποκλείεται να βυθίσει τη Μέση Ανατολή ακόμη περισσότερο σε μια γενικευμένη σύρραξη.
Οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες «φύτεψαν» εκρηκτικά μέσα σε μια νέα παρτίδα περίπου 1000 βομβητών, που είχε παραγγείλει η Χεζμπολάχ σε εταιρεία της Ταϊβάν , με αποτέλεσμα να εκραγούν ταυτόχρονα στο Λίβανο και τη Συρία, να σκοτωθούν 11 άνθρωποι και κάπου 4.000 να τραυματιστούν, εκ των οποίων 200 είναι σε κρίσιμη κατάσταση.
Τα εκρηκτικά ενεργοποιήθηκαν εξ αποστάσεως, «με χρήση drones ή από τη θάλασσα», λένε οι ειδικοί.
Αν και το Ισραήλ δεν έχει αναλάβει την ευθύνη για τις εκρήξεις, είναι γνωστό ότι το εβραϊκό κράτος χρησιμοποιεί ψηφιακές τεχνολογίες για να στοχεύσει μέλη της Χεζμπολάχ εδώ και μήνες.
Ο Γιόσι Μέλμαν, συγγραφέας πολλών βιβλίων για τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες, αμφισβητεί πάντως «τη στρατηγική σοφία της επίθεσης» , η οποία-όπως λέει- «αυξάνει τον κίνδυνο κλιμάκωσης της συνοριακής κρίσης». Ο ισραηλινός εμπειρογνώμονας, μάλλον βλέπει στην επιχείρηση «ένα σημάδι πανικού» , γιατί αν και επιδεικνύει «μια εξαιρετική ικανότητα να χτυπήσει την καρδιά της Χεζμπολάχ», «δεν ήταν πολύ στοχευμένη» και «δεν θα αλλάξει τη στρατηγική κατάσταση, σε γενικές γραμμές» .
Αναμφίβολα ήταν ένα «σκληρό πλήγμα» για τη Χεζμπολάχ, καθώς οι μαχητές της λιβανέζικης οργάνωσης δεν θα εμπιστεύονται πλέον τον τεχνολογικό εξοπλισμό και δεν θα έχουν πολύ καλές επικοινωνίες σε πραγματικό χρόνο», εξηγεί ο Αμερικανός καθηγητής Ντέιβιντ Ντες Ρος από το Πανεπιστήμιο Εθνικής Άμυνας στην Ουάσιγκτον. «Οι εκρήξεις αυτές μπορεί να ταπείνωσαν τη Χεζμπολάχ, αλλά δεν θα κερδίσουν κανένα πόλεμο για το Ισραήλ», γράφει η Haaretz. «Τέτοια πράγματα συνήθως δεν μένουν αναπάντητα στη Μέση Ανατολή», προειδοποιεί η ισραηλινή εφημερίδα, τονίζοντας ότι η κυβερνοεπίθεση «φέρνει ξανά το Ισραήλ και τη Χεζμπολάχ στα πρόθυρα ενός ολοκληρωτικού πολέμου».
Ποια μπορεί να είναι η απάντηση της Χεζμπολάχ σε αυτή την επίθεση; Προς το παρόν κυριαρχεί η «ομίχλη του πολέμου», όπως συμβαίνει συχνά στη Μέση Ανατολή.
Αλλά η κίνηση του Ισραήλ είναι άλλη μια προσπάθεια να διευρύνει τη σύγκρουση που έχει αιματοκυλίσει τη Μέση Ανατολή εδώ και ένα χρόνο, πέρα από τα σύνορα του Λιβάνου. Μια προοπτική που πολλοί Ισραηλινοί στρατιωτικοί ηγέτες έχουν στιγματίσει, αλλά που φαίνεται όλο και περισσότερο να είναι ο απώτερος στόχος του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου. Για την πολιτική του επιβίωση. Και το ερώτημα είναι: Μέχρι που μπορεί να φτάσει ο «Μπίμπι» για να πετύχει το σκοπό του;
