Μερικοί αριθμοί εδώ κι εκεί. Τους κοιτάζω με την προσοχή που δείχνει κάποιος σε κάτι καινούργιο που είναι παλιό. Με τον εγκέφαλο αδρανή πίσω από τα κέντρα της όρασης.
Ο χώρος Σένγκεν εκτείνεται σε περισσότερα από 4 εκατ. τ. χιλ., ο πληθυσμός του φτάνει σχεδόν τα 420 εκατ. άτομα και περιλαμβάνει 29 χώρες (25 από τα 27 κράτη-μέλη της Ε.Ε. και όλα τα μέλη της ΕΖΕΣ).
Κάθε μέρα περίπου 3,5 εκατ. άνθρωποι διασχίζουν εσωτερικά σύνορα για εργασία ή σπουδές ή για να επισκεφθούν τις οικογένειες ή φίλους τους, ενώ σχεδόν 1,7 εκατ. άνθρωποι διαμένουν σε μία χώρα Σένγκεν και εργάζονται σε άλλη. Ας πούμε ο Λουξεμβούργιος στο οινοπαραγωγικό χωριό Σένγκεν, κοντά στο τριεθνές, όπου έπεσαν οι υπογραφές για τη φερώνυμη συμφωνία το 1985 -των πέντε- και τη σύμβαση το 1990, μπορεί να δουλεύει στη Γερμανία ή τη Γαλλία.
Κάποιοι μας δουλεύουν, παρουσιάζοντας ως επιτυχία την επικαιροποίηση των κανόνων Σένγκεν, λίγο πριν από τις ευρωκάλπες. Τελευταία στιγμή «πακετάρανε» ό,τι είχαν, για να δείξουν ότι αντιμετωπίζουν το μεταναστευτικό. Το εκλογικό αποτέλεσμα έγδαρε και το γερμανικό σπιτικό. Μεσολάβησαν κι άλλα σε χρόνο πυκνό κι από Δευτέρα το Βερολίνο επιβάλλει ελέγχους στο σύνολο των γερμανικών συνόρων για έξι μήνες. Μπορεί; Φυσικά, σε εξαιρετικές περιστάσεις και για την αντιμετώπιση σοβαρής απειλής. Ενημέρωσε την Επιτροπή και τις άλλες χώρες της Ε.Ε. Αναστολή εξπρές. Της Σένγκεν.
Οι διακηρύξεις για ευρωπαϊκή λύση ηχούν σαν το πιο σύντομο ανέκδοτο. Μόνο που δεν γελάει κανείς.
Σύνορα η Σένγκεν δεν γνωρίζει, γνωρίζει όμως κατά καιρούς αμφισβήτηση. Υπ’ αυτήν την έννοια η δυσαρμονία δεν είναι ασυνήθιστη. Ασυνήθιστο είναι η Γερμανία-οδηγός αναστολής. «Σπάει» η Συνθήκη, ενώ έχει σπάσει νωρίτερα το κέλυφος, αποκαλύπτοντας τις αποστάσεις και τις αντιφάσεις.
Τα (έκτακτα;) κλεισίματα συνόρων δημιουργούν ανοίγματα. Δύσκολα τιθασεύονται, εύκολα αποσυντονίζουν και κοστίζουν.
