Είναι ξεκάθαρο ότι διανύουμε περίοδο αμφισβήτησης της κάθε είδησης που εμφανίζεται. Η συνομωσιολογία πολύ συχνά κάνει την εμφάνισή της και χάνεται πολλές φορές η ουσία. Όταν λοιπόν είδαν το φως της δημοσιότητας τα στοιχεία της έρευνας της ΓΣΕΕ, αναφορικά με την άποψη των εργαζομένων για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ), τα… σταλινικά ποσοστά των απαντήσεων, ασφαλώς και έγιναν αντικείμενο σχολιασμού στα δημοσιογραφικά γραφεία.
Όσοι όμως ασχολούνται πιο ενεργά με την ευρύτερη εικόνα της αγοράς εργασίας, ασφαλώς και δεν εντυπωσιάστηκαν. Όταν σε ποσοστό που σκανδαλωδώς υπερβαίνει το 80% σχεδόν σε όλες τις κατηγορίες, η έρευνα για τις Κλαδικές Συμβάσεις δείχνει ανάγλυφα, πόσο η Κυβέρνηση έχει αργήσει. Και εννοείται, μετά από μια τριετία δραματικής ακρίβειας και ουσιαστικού «παγώματος» στους μισθούς, δεν μπορεί να κρυφτεί από τους εργαζόμενους. Ίσως και να μην χρειάζεται πια…
Τα στοιχεία, λοιπόν, που προκύπτουν από την έρευνα που διεξήγαγε η έγκυρη Alco για λογαριασμό του Ινστιτούτου Εργασίας (ΙΝΕ) της ΓΣΕΕ, δεν αφήνουν περιθώρια για παρερμηνείες και «δεύτερες σκέψεις»:
- Οι Συλλογικές Συμβάσεις είναι απαραίτητη προϋπόθεση για καλύτερες συνθήκες εργασίας. Ποσοστό θετικών απαντήσεων: 85%
- Οι Συλλογικές Συμβάσεις επιδρούν στη ρύθμιση του χρόνου εργασίας. Ποσοστό θετικών απαντήσεων: 83%.
- Οι Συλλογικές Συμβάσεις συμβάλλουν στη διασφάλιση των συνθηκών υγείας. Ποσοστό θετικών απαντήσεων: 80%.
- Οι Συλλογικές Συμβάσεις βοηθούν στην αύξηση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα. Ποσοστό θετικών απαντήσεων: 73%.
- Οι Συλλογικές Συμβάσεις συνδράμουν καθοριστικά στην επίλυση διαφορών που μπορεί να ανακύψουν ανάμεσα σε εργαζόμενους και εργοδότες. Ποσοστό θετικών απαντήσεων 71%.
- Οι Συλλογικές Συμβάσεις αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για την προστασία των εργαζομένων και για την επίτευξη ισότιμων συνθηκών εργασίας. Ποσοστό θετικών απαντήσεων: 74%.
- Εργαζόμενοι χωρίς Συλλογική Σύμβαση έχουν αρνητική επίπτωση στην εργασιακή εξέλιξη και στα δικαιώματά τους. Ποσοστό θετικών απαντήσεων: 76%.
Η ζοφερή εικόνα της τελευταίας δεκαπενταετίας, αναδεικνύεται από αυτούς τους 1.500 εργαζόμενους που συμμετείχαν στην έρευνα. Το αφήγημα της οικονομίας που «πρέπει να σταθεί στα πόδια της» δεν πουλάει πια. Η θεωρία που θέλει τον εργαζόμενο να «βάζει πλάτη» λίγο ακόμα, δεν βρίσκει πλέον ανταπόκριση. Οι εργασιακές σχέσεις – λάστιχο και οι μισθοί που δεν βοηθούν για να βγει ο μήνας, δεν μπορούν άλλο να κρυφτούν. Γι’ αυτό και σε αυτή την έρευνα οι εργαζόμενοι έδειξαν ξεκάθαρα την προτίμησή τους: Μάλλον το ευχαριστήθηκαν κιόλας, απαντώντας στις ερωτήσεις που τους δόθηκαν.
Πριν αρχίσουν τα «παπαγαλάκια» να ψελλίζουν τις θεωρίες περί αύξησης του κατώτατου μισθού κατά 27% τα τελευταία χρόνια, να θυμίσουμε ότι:
Ο κατώτατος και όχι μόνο, μισθός, κρίνεται στη βάση της αγοραστικής του δύναμης. Αυτή είναι η πιο κατάλληλη μέτρησή του. Εκεί, φαίνεται ότι την τελευταία πενταετία, η αγοραστική δύναμη των βασικών αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα έχει υποχωρήσει 8%, ποσοστό που αυξάνεται ακόμα περισσότερο, όταν αξιολογήσουμε τους μέσους μισθούς.
Συνεπώς, έχουν απόλυτο δίκιο οι εργαζόμενοι να έχουν εναποθέσει τις λιγοστές ελπίδες τους στις Συλλογικές Συμβάσεις, μπας και δουν πραγματική αύξηση στις αποδοχές τους. Καιρός είναι να το αντιληφθεί αυτό και η Κυβέρνηση. Έχει αργήσει δραματικά. Ίσως η Κοινοτική Οδηγία που πρέπει να επικυρωθεί από την Ελληνική Βουλή έως τις 15 Νοεμβρίου με θέμα τον Κατώτατο Μισθό και τις ΣΣΕ, να αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να βγει η Κυβέρνηση από το αδιέξοδο. Μια «σανίδα σωτηρίας». Ας το αντιληφθούν, Κυβέρνηση και Υπουργείο Εργασίας, πριν να είναι αργά. Όχι μόνο για τους ίδιους, αλλά για τα ελληνικά νοικοκυριά γενικότερα, που βάλλονται ασταμάτητα από μια αδυσώπητη ακρίβεια.
Η Κοινοτική Οδηγία μπορεί να αποτελέσει σωσίβιο για τη σημερινή Κυβέρνηση. Αλλά αν δεν το αντιληφθεί και δεν επαναφέρει τις Συλλογικές Διαπραγματεύσεις, θα είναι μάλλον το τελευταίο.
