Στα φιλόδοξα σχέδια του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, καθώς και της ΑΑΔΕ είναι η επέκταση της χρήσης της τεχνητής νοημοσύνης και στη λειτουργία της εφορίας, τόσο σε επίπεδο φορολογικών ελέγχων όσο και σε επίπεδο διαχείρισης του χαρτοφυλακίου των ληξιπρόθεσμων χρεών.
Όμως, μέχρι να γίνει κτήμα της εφορίας η AI, παρατηρείται ότι οι φορολογούμενοι αμφισβητούν έντονα τη… φυσική νοημοσύνη με την οποία εργάζονται διαχρονικά οι φορολογικές υπηρεσίες.
Κάποια απτά παραδείγματα που προκύπτουν μέσα από επίσημα έγγραφα της ΑΑΔΕ μάς δείχνουν πως:
– Ζευγάρι φορολογουμένων είχε 15 χρόνια (από τη χρήση 2008) να υποβάλει φορολογική δήλωση και δεν το ενόχλησε κανείς. Εντοπίστηκε από τις τυχαίες διασταυρώσεις των τραπεζικών λογαριασμών, καθώς ο έλεγχος βρήκε καταθέσεις, του έτους 2010, κάποιων δεκάδων χιλιάδων ευρώ.
– Φορολογούμενος, ο οποίος είχε δηλώσει «πτωχός» αλλά είναι και συνυπεύθυνος για χρέη εταιρείας που έχει πτωχεύσει, τα οποία έχουν χαρακτηριστεί ανεπίδεκτα είσπραξης, ύψους άνω των 18 εκατ. ευρώ, έκανε άτυπη δωρεά 370.000 ευρώ στη σύζυγό του! Φυσικά, απορρίφθηκε.
– Επιχειρηματίες πωλούν, μέσω του διαδικτύου, διάφορα προϊόντα, εισπράττουν το τίμημα μέσω τραπεζών, στέλνουν τα προϊόντα με κούριερ, που σημαίνει ότι είναι ευάλωτοι σε έναν απλό φορολογικό έλεγχο. Κι όμως ρισκάρουν και δεν εκδίδουν αποδείξεις λιανικής πώλησης και δεν δηλώνουν τα έσοδα στην ΑΑΔΕ.
– Στον εργασιακό τομέα, καθιερώθηκε η Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας, για την πάταξη της μαύρης εργασίας, που στερεί έσοδα από τον ΕΦΚΑ και συντηρεί τον αθέμιτο ανταγωνισμό. Ενώ στους κλάδους που εφαρμόζεται θα έπρεπε το ποινολόγιο της Επιθεώρησης Εργασίας να είναι κενό, είναι γεμάτο με παραβάσεις.
Είναι άξιοι θαυμασμού για το θάρρος ή θράσος τους ορισμένοι συμπολίτες μας, οι οποίοι με απλές «μεθόδους» τεστάρουν τις αδυναμίες και τις αντοχές του φορολογικού μας συστήματος και γενικότερα της δημόσιας διοίκησης.
Και στέλνουν το μήνυμα που μας λέει πως, πριν από την έλευση της τεχνητής νοημοσύνης, η δημόσια διοίκηση έχει απόλυτη ανάγκη την ανάκτηση απλά της εμπιστοσύνης, του σεβασμού και (αν χρειαστεί) και του φόβου.
