Τα όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ μόνο θλίψη προκαλούν, ακόμη και σε όσους ουδεμία σχέση έχουν με την Αριστερά ή τον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο.
Η ύπαρξη αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι ουσιαστικό συστατικό μιας δημοκρατικής κοινωνίας. Με τον ΣΥΡΙΖΑ να βυθίζεται στην εσωστρέφεια και τις ατέρμονες διαμάχες, η χώρα στην πραγματικότητα στερείται αξιωματικής αντιπολίτευσης. Κάτι το οποίο είναι απαραίτητο για να υπάρχει φρένο και πίεση προς την κυβέρνηση. Την κάθε κυβέρνηση…
Οι διαμάχες και οι συγκρούσεις ήταν πάντοτε χαρακτηριστικό της Αριστεράς. Μόνο που αφορούσαν κρίσιμες πολιτικές και ιδεολογικές διαμάχες.
Ας θυμηθούμε μερικές από αυτές. Την ιστορική διάσπαση του ΚΚΕ με τη δημιουργία του ΚΚΕ Εσωτερικού το 1968 – χρονιά ορόσημο, που πυροδότησε την εξ αριστερών αμφισβήτηση του υπαρκτού σοσιαλισμού και τη σχέση των κομμουνιστικών κομμάτων με το σοβιετικό ιερατείο.
Στα πρώτα χρόνια του έντονου ριζοσπαστισμού και αμφισβήτησης της μεταπολίτευσης, τμήμα της ΕΚΟΝ ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ, της νεολαίας του ΚΚΕ Εσωτερικού, αποχωρούσε με τη δημιουργία της Β’ Πανελλαδικής, διαφωνώντας με καίριες πολιτικές επιλογές της κομματικής ηγεσίας.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’80, ηγετικά στελέχη της ΚΝΕ αποχωρούσαν και δημιουργούσαν το Νέο Αριστερό Ρεύμα, διαφωνώντας με την απόφαση του ενιαίου τότε Συνασπισμού να συγκυβερνήσει με τη Ν.Δ.
Διασπάσεις επώδυνες, με προσωπικό κόστος, καθώς συνοδεύονταν συνήθως από απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς και επιπτώσεις ακόμη και στις διαπροσωπικές σχέσεις. Σύντροφοι μέχρι χθες δεν αντάλλασσαν ούτε καλημέρα, όταν οι δρόμοι τους χώριζαν…
Η σημερινή σύγκρουση στον ΣΥΡΙΖΑ έχει άραγε ιδεολογικό υπόβαθρο;
Η Αριστερά έχει δυστυχώς προ πολλού ξεκόψει από ιδεολογικές αναζητήσεις, θεμέλιος λίθος άλλοτε για την ύπαρξή της.
Με ελάχιστες εξαιρέσεις, η Αριστερά βολοδέρνει διεθνώς σε έριδες και στείρες αντιπαραθέσεις, σε μια εποχή που οι ιδέες της είναι περισσότερο αναγκαίες από ποτέ.
