Με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο, ο πρόεδρος της Fed Τζερόμ Πάουελ επιβεβαίωσε από τον Τζάκσον Χόλ ότι ξεκινά η μείωση των επιτοκίων από συνεδρίαση της 18ης Σεπτεμβρίου. «Ηρθε η ώρα να αλλάξει η νομισματική πολιτική και η κατεύθυνση του ταξιδιού είναι σαφής», είπε.
Η εικόνα που προκύπτει, άλλωστε, είναι αυτή μιας οικονομικής επιβράδυνσης στην Αμερική, της οποίας το βάθος είναι άγνωστο. Μια επιβράδυνση που πρέπει να αντιμετωπιστεί εκ των προτέρων με μειώσεις επιτοκίων.Η κεντρική τράπεζα θέτει μαζί με την χρηματοπιστωτική σταθερότητα, πρώτο στόχο την αποτροπή της ύφεσης.
Σε έναν κόσμο όμως όπου οι διαρθρωτικές πληθωριστικές δυνάμεις συσσωρεύονται, τα δημόσια ελλείμματα είναι στα υψηλότερα επίπεδά τους, το χρέος ξεπερνά τα 35 τρις.δολαρια και αυξάνεται κατά ενα τρισ κάθε 100 ημέρες, η μείωση των επιτοκίων δεν είναι θεραπεία για πάσα νόσο και τις τρέχουσες ανισορροπίες.
Ο πληθωρισμός πλήττει πολύ πιο σκληρά τα χαμηλά εισοδήματα και σκάβει υπόγειες «τάφρους» κοινωνικής αστάθειας, που στη συνέχεια εκρήγνυνται «απροσδόκητα».
Το πρόβλημα του ακροδεξιού λαϊκισμού, το φαινόμενο Τραμπ του 2016, είναι το τελευταίο κομμάτι μιας πορείας που ξεκίνησε με την κρίση του 2008. Η ανάκαμψη μετά τη Lehman άφησε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού να λιμοκτονούν.
Είναι δύσκολο βέβαια να γίνουν προβλέψεις, ειδικά σε ένα τόσο περίπλοκο γεωπολιτικό πλαίσιο, αλλά η βασική εικόνα φαίνεται να αναδύεται. Και τα μεγάλα προβλήματα δεν φαίνεται να αντιμετωπίζονται ούτε με το οικονομικό πρόγραμμα του Ντόναλντ Τραμπ, ούτε με τα Kamalanomics της Χάρις.
To οικονομικό πρόγραμμα που ανακοίνωσε για παράδειγμα, η Καμάλα Χάρις στην ομιλία της στο Συνέδριο των Δημοκρατικών ήταν πολύ γενικόλογο. Σχολικοί στόχοι της κοινής λογικής (ούτε καν όλοι) και απολύτως τίποτα σχετικά με τα μέσα για την επίτευξή τους. Ενάντια μεν στις φορολογικές περικοπές που σχεδιάζει ο Ντόναλντ Τραμπ, αλλά στην 43λεπτη ομιλία της η Χάρις δεν είπε ότι , αν εκλεγεί, θα αυξήσει τους φόρους για τα υψηλότερα εισοδήματα και τις μεγάλες περιουσίες. Ποιος ξέρει μάλιστα αν θα το πει ποτέ πριν από τις 5 Νοεμβρίου.
Σχετικά με τον πληθωρισμό, ο οποίος επίσης στις ΗΠΑ έχει αποδεκατίσει τα εισοδήματα και τις αποταμιεύσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ψηφοφόρων, η Χάρις δεν περιέγραψε ούτε μια βασική ανάλυση. Ούτε καν αυτά που ως αντιπρόεδρος έχει συνυπογράψει τα τελευταία τέσσερα χρόνια με τον Τζο Μπάιντεν.
Λέξη επίσης δεν ακούστηκε για τον κατώτατο μισθό που η Χάρις ως συνυποψήφια αντιπρόεδρος του Μπάιντεν το 2020 είχε υποσχεθεί να ανεβάσει σε τουλάχιστον 12 δολάρια την ώρα.
Όλα αυτά είναι αναγκαία όμως για να αποφύγουμε έναν κόσμο στον οποίο όλοι μπορεί να έχουν δουλειά, αλλά λίγοι να φτάνουν με χρήματα στην τσέπη στο τέλος του μήνα.
Για αυτό χρειάζεται μια πολιτική λύση που να αντιμετωπίζει το βασικό πρόβλημα για τους ψηφοφόρους: Τις τιμές που αυξάνονται,εξαφανίζοντας την αγοραστική δύναμη των πολλών.
