Δεν ήταν μόνο οι παρατεταμένα υψηλές θερμοκρασίες. Ο Αύγουστος θέλησε, θαρρείς, να δοκιμάσει τις αντοχές μας σε τραγωδίες, που δυσκολεύεται να χωρέσει ο νους. Τραγωδίες, που φανερώνουν όλες τις παθογένειες και τα ελλείμματα του ελληνικού κράτους, αλλά και την επιλογή μας να κλείνουμε τα μάτια, να αδιαφορούμε μπροστά σε αυτές.
- Μία πυρκαγιά, που ξέσπασε στον Βαρνάβα έφτασε ανεξέλεγκτη έως τα Βριλήσσια και το Χαλάνδρι, περνώντας μέσα στον οικιστικό ιστό – κάτι που θεωρούσαμε αδιανόητο. Σπίτια και επιχειρήσεις έγιναν στάχτη (μαζί με τους κόπους μιας ζωής) και μία γυναίκα έχασε τη ζωή της. Τις πταίει; Τα ακαθάριστα οικόπεδα, μας λέει η κυβέρνηση, αλλά δεν μας λέει ποιος θα έπρεπε να το έχει ελέγξει μεσούσης της αντιπυρικής περιόδου και γιατί δεν είχε τιμωρήσει εγκαίρως τους παραβάτες, αναγκάζοντάς τους να τηρήσουν τα προβλεπόμενα.
Μέχρι στιγμής δεν έχει δώσει απάντηση ούτε στο ερώτημα που έθεσε στην τηλεόραση της Ναυτεμπορικής ο Μιχάλης Χριστοδουλίδης, μηχανολόγος – αεροναυπηγός: Γιατί από τα 17 canadair του στόλου μας ήταν διαθέσιμα μέσα στον Αύγουστο μόνο τα 10; - Ένας 19χρονος σκοτώθηκε σε λούνα παρκ μπροστά στα μάτια της οικογένειάς του. Το λούνα παρκ δεν είχε άδεια λειτουργίας. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι δεν είχε λάβει και καταθέσει τις πιστοποιήσεις που απαιτούνται για την ασφάλεια των μηχανημάτων/παιχνιδιών του. Και αφού είχαμε ένα πινγκ πονγκ ευθυνών ανάμεσα στον δήμο και το υπουργείο, τελικά μάθαμε πως… όλα καλώς είχαν γίνει. Ο δήμος ήξερε ότι το λούνα παρκ δεν έχει άδεια και είχε εκκινήσει τις προβλεπόμενες διαδικασίες. Ποιες ήταν αυτές; Χρηματικό πρόστιμο. Όταν λοιπόν δεν υπάρχουν έγγραφα που πιστοποιούν την ασφάλεια ενός χώρου, στον οποίο κινδυνεύει καθημερινά η ζωή παιδιών, το πρώτο βήμα είναι το… πρόστιμο και όχι το λουκέτο.
- Είχε προηγηθεί ο πνιγμός 8χρονης σε πισίνα κατασκήνωσης, όπου οι υπεύθυνοι έφτασαν για έλεγχο και προχώρησαν στην ανάκληση της άδειάς της και πάλι κατόπιν εορτής.
Το φαινόμενο της αδυναμίας καταλογισμού ευθυνών δεν περιορίζεται σε τέτοια δραματικά περιστατικά. Είναι πανταχού παρόν. Στην Ελλάδα δεν φταίει κανείς σε θέση εξουσίας. Ποτέ και για τίποτα. Στα Τέμπη, δεν ξέρουμε ποιος έδωσε εντολή για το μπάζωμα. Στο σκάνδαλο των υποκλοπών ήταν κάτι σκοτεινές δυνάμεις και εταιρείες με ένα κακόβουλο λογισμικό που έφταιγαν. Το κύμα ακρίβειας είναι «εισαγόμενο». Ό,τι άλλο πηγαίνει στραβά, είναι απλά μοιραίο.
Και η δική μας ευθύνη; Ότι μάθαμε να μην αναζητούμε ευθύνες και υπευθύνους. Συνηθίσαμε να «ζούμε από τύχη», να «πηγαίνουμε κι όπου βγει» και να δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα την «ώρα την κακιά».
