Πόσα θα μπορούσε να χωρέσει το φετινό κυβερνητικό «καλάθι» της ΔΕΘ; Η εξίσωση δείχνει δύσκολη, κρίνοντας από τον «στενό κορσέ» των δημοσιονομικών που θα… φορέσει από το 2025 η Ελλάδα λόγω του νέου Συμφώνου Σταθερότητας της Ε.Ε. και τη χρηστή διαχείριση του δημόσιου ταμείου στην οποία επιμένουν μεταξύ άλλων και οι διεθνείς οίκοι που αξιολογούν τακτικά -πάντα αυστηρά- την ελληνική οικονομία.
Οι προσμονές ωστόσο του κοινού -εργαζόμενων, συνταξιούχων, επιχειρηματιών, επενδυτών- καταγράφονται ομολογουμένως πολλές. Δεν έχουν παρέλθει παρά λίγα χρόνια από τον πονεμένο κύκλο της πολυετούς κρίσης χρέους της χώρας, οι «πληγές» της οποίας παραμένουν νωπές στην οικονομία, ενώ οι πιέσεις από τις αρνητικές διεθνείς συγκυρίες συνεχίζουν ακόμη και σήμερα να δοκιμάζουν την εγχώρια αγορά. Κατά συνέπεια, θα αδικούσαμε την κυβέρνηση αν ισχυριζόμασταν ότι υπάρχουν ανεξάντλητα περιθώρια για γενναίες εξαγγελίες από το βήμα της ΔΕΘ.
Οι ανακοινώσεις του πρωθυπουργού, δικαίως αναμένονται μετρημένες και όπως πάντα στοχευμένες στα χαμηλά κοινωνικά στρώματα. Κι η μεσαία τάξη;
Ας μην ξεχνάμε ότι η μεσαία τάξη δίνει «ανάσες» στην οικονομία, τζίρο στην αγορά, φόρους στο κράτος, «εγγυώμενη» μια ισόρροπη, μια σταθερή ανάπτυξη της οικονομίας.
Η διαρκής ανακύκλωση υπεραξιών, υπερκερδών, υπερεσόδων, από τα υψηλά και ενίοτε και από τα μεσαία στρώματα της κοινωνίας στους πλέον αδύναμους κρίκους αυτής (χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους, σε όσους ζουν στα όρια της φτώχειας και της ανέχειας), δεν αρκεί για μια ευήλια, φωτεινή, ελπιδοφόρα οικονομία.
Επιβάλλεται η στήριξη και των μεσαίων εισοδημάτων, που εν μέσω τριών μνημονίων κυριολεκτικά συρρικνώθηκαν και εν συνεχεία οριακά χάθηκαν από τον ορίζοντα της κυβέρνησης.
