Πέρασαν 40 χρόνια και «όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν». Τα έγραφε ο Μανώλης Ρασούλης, τα μελοποίησε η Βάσω Αλαγιάννη, τα τραγούδησε ο Νίκος Παπάζογλου, το μακρινό 1984. «Μπαίνουμε στον Υδροχόο/ και θ’ ανάψουνε φωτιές/ οι καιροί νερό θα φέρουν/έτσι λεν αυτοί που ξέρουν».
Και φωτιές ανάβουνε και νερό πολύ φέρνουν οι καιροί κι εμείς καμένοι και βρεγμένοι με απολογισμούς καταστροφών, μονίμως απορημένοι.
«Από τις αρχές Μαΐου έως τις 13 Αυγούστου, στην Ελλάδα εκδηλώθηκαν 3.543 πυρκαγιές, έναντι 2.344 κατά την ίδια περίοδο το 2023. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε, την Παρασκευή, έργα ύψους 4,3 δισ. ευρώ, με ορισμένες νέες πρωτοβουλίες, που αποσκοπούν στην προστασία των δασών και τη μείωση των κινδύνων πυρκαγιάς».
Οπότε, ξεχνάμε τις επιστροφές και πιάνουμε τις προσαρμογές; Κάτι ανάλογο δεν κάναμε και μετά τους σεισμούς; Άλλες προδιαγραφές.
Ετσι, λένε οι γραφές, μα αμφιβάλλω αν παίρνουμε ταχύρρυθμα μαθήματα από το χθες. Είναι που δεν φέρνουν και αυτά τα δάση τουρισμό, δεν βγάζουν ευρώ, «στα φαράγγια δημιουργείται μικροκλίμα» -που να δεις στο καμίνι της Αθήνας- έχουμε χαοτικές κηλιδώσεις -πολιτικές κηλίδες;- η φωτιά ήταν «Γούι» (Wildland Urban Interface -WUI), δηλαδή στα όρια μεταξύ του δάσους και των οικισμών, και η κλιματική κρίση τεντώνει τα όρια των αντοχών.
Ευθύνεται, όμως, η κλιματική κρίση για το γεγονός ότι η πυρκαγιά στο όρος Όρβηλος έκαψε ό,τι μπορούσε επί 29 μέρες, για να σβήσει, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, τελικώς χάρη στη βροχή;
Ευθύνεται η κλιματική κρίση που μέσα σε 15 χρόνια ένα αναγεννημένο δάσος κάηκε στη Βορειοανατολική Αττική ξανά; Παρόμοια διαδρομή δεν ακολούθησε η φωτιά που ξεκίνησε στον Βαρνάβα με την αντίστοιχη του 2009 στο Γραμματικό;
Τι μάθαμε από το φονικό, ότι η φύση είναι σαν το συκώτι του Προμηθέα, οπότε συνεχίζουμε με πρόγραμμα τα ωραία;
Πέρυσι, ο καθηγητής Φυσικών Καταστροφών, Ευθύμιος Λέκκας, προειδοποιούσε ότι «εάν συνεχιστεί αυτή η καταστροφή, και με το δεδομένο πως τα δάση έχουν πολύ συγκεκριμένη έκταση στην Αττική, θα υπάρξει περιβαλλοντική κατάρρευση … δεν θα μπορεί υποστηριχθεί η διαδικασία αναγέννησης… Θα γίνουμε Ντουμπάι». Χωρίς το χάι.
