ΟΠΩΣ Η ΙΣΤΟΡΙΑ κάνει κύκλους, έτσι και οι πυρκαγιές κάνουν τους δικούς τους κύκλους, κατακαίγοντας τα πάντα στο διάβα τους. Αυτό συνέβη και με την πυρκαγιά που ξέσπασε προ ημερών στον Βαρνάβα και σε ένα 24ωρο κόντεψε να φθάσει στα πέριξ του… Συντάγματος. Ή μήπως έφθασε, θέτοντας στην πυρά πρόσωπα και καταστάσεις;
ΤΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ με αυτή τη χώρα είναι ότι ουδείς μαθαίνει από τα λάθη του. Ουδείς πολιτικός δέχεται την έννοια του ρητού «το πάθημα να γίνει μάθημα». Για πολλοστή φορά, λοιπόν, πάθαμε, αλλά δεν μάθαμε, με την ιστορία να συνεχίζεται και πάλι από το ίδιο σημείο.
ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ συσκέψεις προς αναζήτηση των υπευθύνων και μέτρα ανακούφισης των πληγέντων. Ευθεία σύγκρουση κυβέρνησης – αντιπολίτευσης για τα λάθη που έγιναν και άφησαν τη φωτιά να φθάσει στον οικιστικό ιστό της Αθήνας. Δημόσια – τηλεοπτική παραφιλολογία με πολιτικούς όρους, σε υψηλούς τόνους και φόντο τις πιέσεις για παραιτήσεις των υπευθύνων.
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, ο χρόνος θα κυλήσει και τίποτε δεν θα αλλάξει, μέχρι να φθάσουμε στην επόμενη τραγική καταστροφή, να ανοίξει ένας ακόμη κύκλος επαναληπτικών γεγονότων και να καταλήξουμε στα ίδια ακριβώς συμπεράσματα, παραβλέποντας την πραγματικότητα: ότι το κράτος απλά εισπράττει από τον πολίτη και δεν του επιστρέφει το παραμικρό.
ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ, προτιμά να λαμβάνει ως μέτρο την τριετή απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ όσων κάηκαν οικονομικά από την πυρκαγιά και όχι όσων ασφαλίζονται για να μην «καούν» από την πυρκαγιά. Επιβάλλει πρόστιμα σε όσους κόβουν δέντρα στα οικόπεδά τους ώστε να προστατεύσουν τα ακίνητά τους και στη συνέχεια «αφήνει» τις φωτιές να κάψουν και τα δένδρα και τα ακίνητα.
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ έχουμε μάθει να κυνηγάμε την ουρά μας, διασκεδάζοντας τις εντυπώσεις, σπρώχνοντας τον χρόνο, προκαλώντας με τη στάση μας. Όμως χρειάζεται προσοχή. Όποιος παίζει με τη φωτιά, καίγεται…
