Αντιμετωπίζοντας σχεδόν όλο το καλοκαίρι μέχρι τώρα μια αφρικανική ζέστη, ουδείς Ευρωπαίος σκέφτεται αυτή τη στιγμή το κόστος θέρμανσης για τον επόμενο χειμώνα.
Τις τελευταίες ώρες όμως η τιμή του φυσικού αερίου στην Ευρώπη αυξήθηκε και πάλι, φτάνοντας στο υψηλότερο επίπεδο, εφέτος.
Τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης στην αγορά του Άμστερνταμ αυξήθηκαν έως και 2,6%, σχεδόν στα 39 ευρώ ανά μεγαβατώρα – το υψηλότερο επίπεδό τους από τον περασμένο Δεκέμβριο.
Και αυτό λόγω των εξελίξεων στο Ρώσο-ουκρανικό μέτωπο.
Η Ουκρανία με την εισβολή της στη ρωσική περιοχή του Κουρσκ, φέρεται να έχει καταλάβει ή να απειλεί έναν από τους δύο κόμβους φυσικού αερίου στη Ρωσία μέσω των οποίων παραδίδεται φυσικό αέριο στην Ευρώπη. «Η αγορά φυσικού αερίου παρακολουθεί τώρα τη μεταφορά του ρωσικού αερίου μέσω της Ουκρανίας, σαν γεράκι έτοιμο να επιτεθεί» όπως γράφει το Bloomberg.
Οι έμποροι εστιάζουν τώρα στις εξελίξεις στον σταθμό Σούντζχα κοντά στα Ρώσο-ουκρανικά σύνορα, ο οποίος αποτελεί μέρος της τελευταίας εναπομείνασας διαδρομής του αγωγού από τη Ρωσία προς την Ευρώπη μέσω Ουκρανίας.
Εάν οι Ουκρανοί τον καταστρέψουν ναι μεν θα προκαλέσουν οικονομική ζημιά στη Ρωσία, αλλά ταυτοχρόνως θα προκαλέσουν την ισχυρή αντίδραση της διψασμένης για ενέργεια Ευρώπης, η οποία στηρίζει το Κίεβο.
Τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης φυσικού αερίου έχουν αυξηθεί κατά περίπου 40% από τις αρχές Απριλίου – επίσης και λόγω του νέου πακέτου κυρώσεων της ΕΕ κατά της Ρωσίας.
Η Μόσχα κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης στην περιοχή του Κουρσκ, καθώς οι μάχες συνεχίζονται.
Προς το παρόν, το φυσικό αέριο συνεχίζει να ρέει μέσω της Ουκρανίας, αν και στο χαμηλότερο επίπεδο, εφέτος. Αν και η συμφωνία για τη μεταφορά ρωσικού φυσικού αερίου μέσω της Ουκρανίας λήγει στο τέλος του έτους, μια ξαφνική και νωρίτερη διακοπή των προμηθειών θα ήταν σοκ για την Ευρωπη.
Η αγορά παραμένει νευρική γιατί, αφενός, είναι ασαφές πώς θα εξελιχθεί περαιτέρω η κατάσταση.
Ο Πούτιν είναι πιθανό τώρα να κλιμακώσει τις επιθέσεις στην Ουκρανία.
Ο αντιπρόεδρος του ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, με τον συνήθη επιθετικό του τόνο, τάχθηκε υπέρ της επέκτασης της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» – όπως αποκαλεί η Ρωσία τον πόλεμο κατά της Ουκρανίας.
«Είναι δυνατό και απαραίτητο να μεταβούμε στα εδάφη της υπάρχουσας ακόμη Ουκρανίας. Στην Οδησσό, στο Χάρκοβο, στο Ντνιεπροπετρόβσκ, στον Νικολάγιεφ. Στο Κίεβο και όχι μόνο. Δεν πρέπει να υπάρχουν περιορισμοί με την έννοια ορισμένων αναγνωρισμένων συνόρων της Ουκρανικής Αυτοκρατορίας. Και τώρα είναι δυνατό και αναγκαίο να μιλήσουμε γι’ αυτό ανοιχτά, χωρίς ντροπές και χωρίς διπλωματικές επιφυλάξεις… Θα σταματήσουμε μόνο όταν το κρίνουμε αποδεκτό και ωφέλιμο», απείλησε ο Μεντβέντεφ.
Σίγουρα θα υπάρξει αντίδραση. Η μεγαλύτερη ρωσική εκδίκηση για την ουκρανική εισβολή θα ήταν η κλιμάκωση του αεροπορικού πολέμου στις κρίσιμες υποδομές της Ουκρανίας.
Ο κίνδυνος να ξεφύγει πλέον η κατάσταση έχει αυξηθεί εκθετικά. Γιατί και όλα τα βλέμματα του κόσμου είναι στραμμένα στα αναμενόμενα αντίποινα της Χεζμπολάχ και του Ιράν κατά του Ισραήλ.
Η επίσκεψη του Ρώσου υπουργού Άμυνας στην Τεχεράνη καταδεικνύει πως ακόμη και το ίδιο το Κρεμλίνο είχε στρέψει την προσοχή του στη Μέση Ανατολή.
Από εδώ και πέρα, ας προετοιμαστούμε για μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Χωρίς πυξίδα. Ούτε σημεία αναφοράς.
Υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερα ανοιχτά μέτωπα: Γάζα, Λίβανος, Ουκρανία και Ερυθρά Θάλασσα.
Ο κόσμος περπατά σε ένα ναρκοπέδιο κάθε μέρα: Γεωπολιτικό,οικονομικό, ενεργειακό.
Μόνο η Ευρώπη δεν φαίνεται να το καταλαβαίνει. Οι ηγέτες της ΕΕ ξεκουράζονται στις παραλίες. Άλλωστε, η Ευρώπη διεκδικεί πλέον επάξια το ρόλο του αμνού στη θυσία, υπέρ των αμερικανικών συμφερόντων. Γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε …
