Σχεδόν τριακόσιες ημέρες έχουν περάσει από την ημέρα που οι ένοπλοι της Χαμάς εισέβαλαν στο νότιο Ισραήλ, σκότωσαν εν ψυχρώ και μετέφεραν στα έγκατα της Γάζας 240 Ισραηλινούς, μεταξύ των οποίων Άραβες Βεδουίνους αλλά και ξένους εργάτες που δούλευαν στα κιμπούτς της περιοχής.
Άνθρωποι μεγάλης ηλικίας, γυναίκες, ακόμη και μωρά, μεταφέρθηκαν στο όνομα της… αντίστασης -ορισμένους ήδη νεκρούς μετά το μακελειό της 7ης Οκτωβρίου- ως λάφυρο για διαπραγμάτευση με τις ισραηλινές αρχές.
Μετά τη μία και μοναδική εκεχειρία του περασμένου Νοεμβρίου, κατά την οποία απελευθερώθηκαν 105 Ισραηλινοί όμηροι, περί τους 116 εξακολουθούν να βρίσκονται στα χέρια της Χαμάς.
Κανείς δεν ξέρει πόσοι ζουν, σε ποιες συνθήκες κρατούνται, με τις διαπραγματεύσεις και το περιβόητο σχέδιο Μπάιντεν για εκεχειρία να σκαλώνει στις αλληλοκατηγορίες που εκτοξεύουν Χαμάς και Ισραήλ.
Η αποδιδόμενη στο Ισραήλ πρόσφατη δολοφονία του πολιτικού ηγέτη της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγιε, στην Τεχεράνη, δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο τις προσπάθειες για εκεχειρία, με την άμμο στην κλεψύδρα για όσους ομήρους βρίσκονται πιθανόν ακόμη εν ζωή να τελειώνει…
«Όσον αφορά τη συμφωνία για τους ομήρους, είναι προφανές πως ο πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου έχει τη δική του ατζέντα και η επιστροφή των ομήρων σπίτι τους δεν βρίσκεται στην κορυφή της. Ο πρωθυπουργός ενδιαφέρεται να συνεχίσει τον πόλεμο στη Γάζα…», γράφει ο έγκριτος αρθρογράφος της ισραηλινής εφημερίδας «Χαάρετς», Άμος Χαρέλ.
Δεν είναι μόνο ο Νετανιάχου. Οι χιλιάδες φιλοπαλαιστίνιοι διαδηλωτές που φωνάζουν κατά του Ισραήλ, δυστυχώς δεν βρίσκουν λέξη να πουν για την απελευθέρωση των ομήρων. Οι μόνοι που τους θυμούνται είναι οι αγαπημένοι τους και οι αλληλέγγυοι σε αυτούς, που διαδηλώνουν νύχτα-μέρα στο Ισραήλ, απαιτώντας «εκεχειρία εδώ και τώρα».
