Εκτός από την υψηλή του τιμή, το ελαιόλαδο μας απασχολεί και ποιοτικά, καθώς οι αντιδράσεις που προκαλεί μια παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αποκαλύπτει ότι περιέχει και άλλες ουσίες.
Η ιστορία είναι ενδιαφέρουσα. Η Κομισιόν θα δημοσιοποιήσει τον Σεπτέμβριο έναν Κανονισμό σύμφωνα με τον οποίο μειώνονται σημαντικά τα όρια των αρωματικών υδρογονανθράκων που επιτρέπεται να υπάρχουν στο βρώσιμο ελαιόλαδο.
Η επικείμενη έκδοση του Κανονισμού θορύβησε αρκετά την παραγωγή και τη βιομηχανία ελαιόλαδου, αλλά συγχρόνως στάθηκε αφορμή να πληροφορηθούμε και οι καταναλωτές ότι το λάδι που χρησιμοποιούμε στο φαγητό περιέχει και άλλα «συστατικά», τα οποία είναι επικίνδυνα για την υγεία.
Η παρουσία αρωματικών υδρογονανθράκων στα ελαιόλαδα οφείλεται στις πρακτικές που εφαρμόζονται όταν την εποχή της ελαιοσυγκομιδής πραγματοποιείται ταυτόχρονα και κλάδεμα των δέντρων με αλυσοπρίονα και υπολείμματα του λιπαντικού να περνούν στον καρπό και στη συνέχεια στο ελαιόλαδο που παράγεται. Επίσης, πολλές φορές τα γιούτινα σακιά στα οποία μπαίνει ο ελαιόκαρπος κατά τη συγκομιδή για να μεταφερθεί στο ελαιοτριβείο, έχουν εμποτιστεί με χημικό υλικό ώστε να γίνονται πιο σκληρά και αδιάβροχα, το οποίο υλικό επίσης μεταφέρεται στον καρπό.
Ο Κανονισμός είναι αυστηρός, καθώς προβλέπει πως τα ελαιόλαδα στα οποία θα ανιχνεύονται αρωματικοί υδρογονάνθρακες θα απαγορεύεται η διάθεσή τους ως βρώσιμα και θα διατίθενται μόνο για βιοντίζελ. Θα πρόκειται για εφιαλτική εξέλιξη σε ολόκληρη την αγορά του ελαιόλαδου.
Ο ΣΕΒΙΤΕΛ (Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών Τυποποιήσεως Ελαιόλαδου) και η ΕΔΟΕ (Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Ελαιόλαδου) ζητούν από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης να ενημερώσει σχετικά τους παραγωγούς προκειμένου να σταματήσουν να εφαρμόζουν τακτικές που αυξάνουν την παρουσία αρωματικών υδρογονανθράκων στα ελαιόλαδα που παρασκευάζονται. Αυτή είναι η σωστή αντιμετώπιση.
Όμως, συγχρόνως, έχει συσταθεί ομάδα εργασίας στην οποία συμμετέχουν η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ρουμανία που ζητεί να δοθεί παράταση έως το 2028 για την εφαρμογή του Κανονισμού.
Δηλαδή, να συνεχίσουμε για άλλα τέσσερα χρόνια να απολαμβάνουμε τους αρωματικούς υδρογονάνθρακες στο ελαιόλαδο, αντί να αντιμετωπιστεί το κακό στη ρίζα του.
