Για την Τεχεράνη η ορκωμοσία του νέου προέδρου ήταν μία ευκαιρία για επίδειξη δύναμης. Όχι, δεν σχεδίαζε θεαματικές στρατιωτικές παρελάσεις. Ούτε κάποιο χτύπημα. Είχε απλά φροντίσει να προσκαλέσει για την περίσταση τους εκπροσώπους του λεγόμενου Άξονα.
Οι επικεφαλής της Ισλαμικής Τζιχάντ, των Χούθι της Υεμένης, της Χεζμπολάχ του Λιβάνου και βεβαίως της Χαμάς ήταν εκεί. Μία συγκέντρωση τρομοκρατών που μιλούν για «αντίσταση» και «αίμα» στο όνομα ενός λαού, ο οποίος μετράει δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και υπομένει μία άνευ προηγουμένου ανθρωπιστική καταστροφή – αλλά σε απόσταση ασφαλείας από αυτόν.
Ο Ισμαήλ Χανίγια αγκάλιασε τον νέο πρόεδρο του Ιράν, Μασούντ Πεζεσκιάν, σε μία κατάμεστη αίθουσα, στην οποία οι παρευρισκόμενοι φώναζαν «Θάνατος στο Ισραήλ».
Αλλά πριν ξημερώσει, ήταν ο πολιτικός ηγέτης της Χαμάς, εκείνος που βρήκε τον θάνατο, με μία πυραυλική επίθεση, που όλα δείχνουν ότι σχεδίαζε εδώ και καιρό το Ισραήλ (αν και δεν έχει επισήμως αναλάβει την ευθύνη για αυτή). Αποφασίζοντας να χτυπήσει σε ιρανικό έδαφος, σε μία περίοδο που η περιοχή ήδη έβραζε από την κλιμάκωση της έντασης με τη Χεζμπολάχ, η ισραηλινή κυβέρνηση θέλησε να στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα: Κανείς και πουθενά από όσους μας απειλούν δεν είναι ασφαλής.
Ο Χανίγια ήταν βεβαίως από την πρώτη στιγμή του πολέμου ξεκάθαρος στόχος ως ο άνθρωπος, ο οποίος άναψε το πράσινο φως για την τρομοκρατική επίθεση της 7ης Οκτωβρίου και έκατσε αναπαυτικά στο γραφείο του στο Κατάρ για να την παρακολουθήσει. Στο εμιράτο ζούσε εδώ και χρόνια, με ανέσεις και χλιδή, που οι Παλαιστίνιοι σε Γάζα και Δυτική Όχθη δεν μπορούν ούτε να ονειρευτούν. Αυτοί είναι καταδικασμένοι σε μόνιμο εφιάλτη.
Το Ισραήλ δεν μπορούσε βεβαίως να τον εξουδετερώσει στο Κατάρ – που επισήμως είναι μεσολαβητής στον πόλεμο. Αλλά και κανείς δεν περίμενε να επιλέξει να το κάνει στην καρδιά της Τεχεράνης.
Ο Νετανιάχου, υπό την πίεση και των ακροδεξιών συμμάχων του, θέλησε να απαντήσει στις δονήσεις των τελευταίων 24ωρων με έναν ισχυρό «σεισμό». Και ο ίδιος το γνωρίζει καλά: ένας «σεισμός» με επίκεντρο το Ιράν μπορεί να αφήσει πίσω του συντρίμμια σε όλη τη Μέση Ανατολή.
