Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός στον κόσμο, ξεκινούν σήμερα στο Παρίσι, με το βλέμμα δισεκατομμυρίων θεατών σε όλο τον κόσμο στραμμένο σε 10.500 ανθρώπους: Τις αθλήτριες και τους αθλητές που με τα όνειρά τους, τις προσπάθειές τους, ακόμη και τις θυσίες τους πολλές φορές, προκαλούν ανείπωτα συναισθήματα και ρίγη συγκίνησης. Αλλά και εθνική υπερηφάνεια, μεταφέροντας τα χρώματα της πατρίδας τους στα πέρατα του κόσμου.
Το ευγενές όραμα των αθλητών και των αθλητριών είναι όμως η μία πλευρά του νομίσματος, που πολλές φορές επισκιάζεται από την άλλη πλευρά: Το μάρκετινγκ, τη διαφήμιση και την κάθε λογής εμπορευματοποίηση των «πέντε κύκλων», που έχουν μετατραπεί σε ανεξάντλητη πηγή κερδών.
Αυτή είναι μια από τις αντιφάσεις του Ολυμπιακού Πνεύματος. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν καταστεί εδώ και πολλά χρόνια, μια επιχείρηση πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων. Είναι κάτι πολύ περισσότερα από αθλητικό γεγονός και διασκέδαση. Είναι μια επικερδής επιχείρηση, με πολιτικές προεκτάσεις και σημαδεμένη, πολλές φορές από διάφορα σκάνδαλα.
Η Ρωσία και η Λευκορωσία αποκλείστηκαν και σωστά ενδεχομένως, λόγω του πολέμου στην Ουκρανία. Όχι όμως και το Ισραήλ, παρά τον πόλεμο στη Γάζα.
Οι προηγούμενοι Αγώνες στο Τόκιο αντιμετώπισαν ένα σκάνδαλο δωροδοκίας, ενώ στους Ολυμπιακούς του Ρίο το 2016 , οι διοργανωτές «ξέμειναν» από χρήματα στην αρχή και ο υπεύθυνος, ο Κάρλος Νούζμαν, συνελήφθη για διαφθορά λίγο αργότερα.
Ομοίως, οι Χειμερινοί Αγώνες του 2014 στο Σότσι σημαδεύτηκαν από ένα σκάνδαλο ντόπινγκ, η διαφθορά στους Χειμερινούς Αγώνες της Σολτ Λέικ του 2002 επέβαλε αναγκαστικές μεταρρυθμίσεις στην ηθική και στους Χειμερινούς Αγώνες του Ναγκάνο του 1998, καταστράφηκαν οικονομικά αρχεία που έδειχναν δαπάνες εκατομμυρίων δολαρίων για «ψυχαγωγία» διαφόρων μελών της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής.
Έτσι, στο πλαίσιο των Ολυμπιακών Αγώνων, το βλέμμα συχνά απομακρύνεται από τον αθλητισμό για να γίνει ένα σύνθετο γεγονός με βαθιές πολιτικές και οικονομικές επιπτώσεις.
Οι διοργανώτριες χώρες αναλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος του κόστους της φιλοξενίας των Ολυμπιακών Αγώνων. Στους Αγώνες του Τόκιο το 2021, το επίσημο κόστος ήταν 13 δισεκατομμύρια δολάρια και περισσότερα από τα μισά καλύφθηκαν από ιαπωνικές κυβερνητικές υπηρεσίες, αν και ένας έλεγχος έδειξε ότι το πραγματικό κόστος θα μπορούσε να ήταν διπλάσιο.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες δημιουργούν έσοδα δισεκατομμυρίων δολαρίων για τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ). Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, για παράδειγμα τα έσοδα της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής ήταν 7,6 δισεκατομμύρια δολάρια. Αν και η ΔΟΕ ισχυρίστηκε ότι το 90% των εσόδων της επανεπενδύεται στον αθλητισμό, οι αθλητές λαμβάνουν μόνο ένα μικρό μέρος.
Για τους Αγώνες του Παρισιού, ο προσωρινός λογαριασμός- ένας συνδυασμός δημόσιου και ιδιωτικού χρήματος- ξεπερνά τα 9 δισεκατομμύρια ευρώ.
Όσο για τον Γάλλο πρόεδρο Μακρόν: Προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία για να κερδίσει χρόνο ώστε να συγκροτήσει κυβέρνηση της δικής του επιλογής, αγνοώντας τα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογών. Για να δώσει μάλιστα και μια εικόνα του Παρισιού χωρίς προβλήματα, απομάκρυνε στους άστεγους. Και όχι μόνο αυτούς. Υπάρχει επίσης πρόβλημα με τη χρήση της μαντήλας από μουσουλμάνες: ο Υπουργός Αθλητισμού το έχει απαγορεύσει, δημιουργώντας προβλήματα και στους Γάλλους αθλητές.
Όπως πάντα όμως, οι Αγώνες σώζονται από τους αθλητές και τις αθλήτριες που θα ενθουσιάσουν για άλλη μια φορά την ανθρωπότητα. Όλη η δύναμη σε αυτούς.
