Η μόνη σταθερά είναι η Ελλάδα και η γαλανόλευκη, πρώτες στην εναρκτήρια παρέλαση. Στο Παρίσι θα είναι πλωτή. Την τελετή (στις 20:30 ώρα Ελλάδος) αναμένεται να παρακολουθήσουν πάνω από 300.000 θεατές σε 80 γιγαντιαίες οθόνες που θα είναι τοποθετημένες στις όχθες του Σηκουάνα και περίπου 1,5 δισ. τηλεθεατές.
Προ τριετίας -με καθυστέρηση ενός έτους, λόγω πανδημίας- το Τόκιο δεν είχε θεατές. Τα σώματα τότε δεν είχαν ακόμη γιορτές.
Τι χειρότερο μπορεί να υπάρξει στη διάρκεια των Αγώνων; Μα οι ίδιοι οι Αγώνες σαν φάρσα. Έτσι, τους σατιρίζει ο Μανουέλ Βάθκεθ Μονταλμπάν στο βιβλίο του «Σαμποτάζ στους Ολυμπιακούς Αγώνες» [Εκδ. Μεταίχμιο], που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα λίγο πριν από τους Αγώνες της Αθήνας.
Τον δαιμόνιο ντετέκτιβ Πέπε Καρβάλιο ενοχλεί βαθύτατα η «εγγενής ηλιθιότητα των αγώνων που στηρίζεται στην εξίσου εγγενή ηλιθιότητα και άγνοια περί της πραγματικότητας όσον αφορά τον ιδρυτή τους, τον βαρόνο Πιερ ντε Κουμπερτέν». Κάτι έχουν μάθει οι φετινοί οικοδεσπότες για τον συμπατριώτη τους, που διοργάνωσε τους πρώτους σύγχρονους Αγώνες στην Αθήνα του 1896, γι’ αυτό και κρατούν αποστάσεις από την κληρονομιά του. Πώς να φουσκώνουν σαν παγόνια για τα «επιτεύγματά» του, όταν αποδεικνύεται ότι ήταν θαυμαστής των Ναζί; Εμφανίστηκε και επιστολή προς τον Αδόλφο, η οποία βρέθηκε στα αρχεία του Τρίτου Ράιχ και αναπαράγεται σε ένα νέο βιβλίο του δημοσιογράφου Αϊμερίκ Μαντού.
Καλά, και χωρίς το γράμμα, ο βαρόνος δημιουργούσε, με τις απόψεις του για τη φυλή και τα φύλα, δράμα.
Το βιβλίο, πάντως, με την κωμικοτραγική περιπέτεια του Καρβάλιο, είναι άλλο πράμα. Με καυστικό χιούμορ, ο Μονταλμπάν θεωρεί ότι δεν θα είχαν κανένα ενδοιασμό να κάνουν και το πόκερ ολυμπιακό άθλημα, αν έβρισκαν τον κατάλληλο πάτρωνα.
Το προϊόν ανανεώνεται. Το προϊόν «Ολυμπιακοί Αγώνες» πρέπει να καταναλωθεί.
Μελαγχόλησε κανείς; Βαρέθηκε μήπως; Δεν θα βαρεθούμε να χειροκροτούμε την αγωνιστική προσπάθεια. Τις άλλες, της ολυμπιακής βιομηχανίας για «Citius, altius, fortius» στο κόστος και τον τρόπο διεξαγωγής ας τις ονυχοκροτήσουν οι «ευγενείς».
