Ο Τραμπ δεν έχει εκλεγεί ακόμη, αλλά η όλο και πιο πιθανή επιστροφή του στον Λευκό Οίκο -μετά και την απόπειρα δολοφονίας του-ταράζει ήδη τα νερά του πολέμου στην Ουκρανία.
Τόσο πολύ που ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι, υπέρμαχος της καθολικής αντίστασης στους Ρώσους και της ανάκτησης όλων των ουκρανικών εδαφών, ανακοίνωσε «ξαφνικά» την προθυμία του να μιλήσει με τον Πούτιν σε μια ειρηνευτική συνάντηση που θα πραγματοποιηθεί τον Νοέμβριο.
Ένα ταμπού διαλύεται στην Ουκρανία . Ο Ζελένσκι μέχρι τώρα απέρριπτε πάντα οποιαδήποτε συζήτηση με τη Μόσχα όσο τα στρατεύματα του Βλαντιμίρ Πούτιν ήταν παρόντα στα κατεχόμενα τμήματα της ουκρανικής επικράτειας.
Ο Ζελένσκι έλαβε όμως το μήνυμα από τον Τραμπ και στο Συνέδριο του Μιλγουόκι , καθώς ο Ρεπουμπλικάνος υποψήφιος δήλωσε πώς δεν θα υπάρξει άλλη βοήθεια για το Κίεβο.
Ο Ζελένσκι βλέπει άλλωστε ότι και η ίδια η χώρα του δεν είναι πλέον τόσο πεπεισμένη για τη συνέχιση του πολέμου. Και σπεύδει να δείξει ότι είναι αυτός που πρόσφερε στον Πούτιν την επιλογή να καθίσει στο τραπέζι της ειρήνης.
Την ίδια ώρα υπάρχουν πρωτοβουλίες όπως αυτή του Ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν που πήγε στη Μόσχα για να βάλει στο τραπέζι μια πρόταση, που είχε διατυπώσει ο ίδιος ο Τραμπ, να σιγήσουν τα όπλα.
Με απλά λόγια: ο πόλεμος συνεχίζεται, αλλά οι διαπραγματεύσεις δεν είναι πλέον ταμπού.
«Ο Ζελένσκι συνειδητοποιεί αναπόφευκτα ότι είναι καιρός να αλλάξει ταχύτητα: η κατάσταση στρέφεται πλέον,πολύ εναντίον του», όπως λέει ο Φιλίπ Μιγκό , διευθυντής του Ευρωπαϊκού Κέντρου Στρατηγικής Ανάλυσης (CEAS).
Είμαστε ακόμη στην αρχή, αλλά τελικά, μετά από δυόμισι χρόνια πολέμου, η διπλωματία ανακτά την πρωτοβουλία για να φέρει τη σύγκρουση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων
Το Κρεμλίνο αντέδρασε βέβαια με καχυποψία στην πρόταση Ζελένσκι για μια σύνοδο κορυφής για την ειρήνη.
Φυσικά, θα είναι δύσκολο για τον Πούτιν να συμφωνήσει να εκχωρήσει περιοχές που έχουν προσαρτηθεί με νόμο στο ρωσικό έδαφος.
Τελικά, με τον Τραμπ στον Λευκό Οίκο υπάρχει μια ελπίδα για εκτόνωση της έντασης μεταξύ Δύσης και Ρωσίας;
Η ιστορία έχει δείξει πάντως ότι η Ρωσία, είτε ονομάζεται Τσαρική Αυτοκρατορία, είτε Σοβιετική Ένωση, είτε Ρωσική Ομοσπονδία, είναι ο ιστορικός εχθρός των Ηνωμένων Πολιτειών από τον 19ο αιώνα. Δεν πρόκειται λοιπόν να γίνουν ξαφνικά σύμμαχοι. Πιθανότατα θα έχουν όμως λιγότερο τεταμένες σχέσεις.
Ο φόβος της «καταιγίδας Τραμπ» που πρόκειται να πέσει στον κόσμο δεν είναι κάτι, όπως συνήθως πιστεύεται, αφορά μόνο την Ουκρανία. Κάποιος που θα μπορούσε να «επιβάλει την ειρήνη» είναι σίγουρα πρόβλημα και για τη Ρωσία. Η Μόσχα αυτή τη στιγμή, χρειάζεται παραδόξως μια «προστασία» από την «ασφυκτική» φιλία που τη δεσμεύει με την Κίνα.
Το Πεκίνο έχει ανακηρυχθεί πλέον υπερασπιστής των δικαιωμάτων των λαών της «Κεντρικής Ασίας από τις ηγεμονικές διεκδικήσεις της Ρωσίας σε αυτές τις χώρες. Κάτι που φυσικά και δεν αρέσει στον Πούτιν…
