H Aμερική ζει τις μέρες του «υπερήρωα Τραμπ» και ολόκληρος ο πλανήτης μπορεί και να ζει το τέλος της πολιτικής. Ή, τουλάχιστον, το τέλος της πολιτικής ως αντιπαράθεσης ιδεολογιών και όχι ως προϊόντος μάρκετινγκ.
Η, ιστορική πια, εικόνα του Ντόναλντ Τραμπ μετά την απόπειρα δολοφονίας του, με την υψωμένη γροθιά και το ματωμένο πρόσωπο μπροστά από την αστερόεσσα, έγινε ήδη το απόλυτο σύμβολο αυτού του μάρκετινγκ. Τυπώθηκε σε μπλουζάκια, έγινε φόντο στο συνέδριο των Ρεπουμπλικανών στο Μιλγουόκι, έγινε trade mark του ρωμαλέου, μαχητικού και στιβαρού ηγέτη.
Κοινώς, ένας 20χρονος επίδοξος εκτελεστής, με άγνωστα ακόμη κίνητρα, έφτιαξε το νέο εθνικό έμβλημα της υπερδύναμης. Και η Αμερική πέρασε στην εποχή όπου μια εικόνα μπορεί να επιβάλει τη σιωπή για όλα όσα μπορεί να κρύβει, και μαζί να κομίζει το σύμβολο.
Όποιος ασκήσει κριτική στη διχαστική και μισαλλόδοξη ατζέντα Τραμπ, θα τσακιστεί πάνω στην εικόνα της Πενσιλβάνια. Εάν οι Δημοκρατικοί ξαναπούν ότι ο υποψήφιος πρόεδρος των Ρεπουμπλικανών είναι δυνάμει δικτάτορας και διαρκής απειλή για την αμερικανική δημοκρατία θα κατηγορηθούν για υποκίνηση σε βία.
Με ασπίδα την υψωμένη γροθιά, ο Τραμπ μπορεί να κάνει σχεδόν τα πάντα χωρίς αντίλογο. Και τα κάνει ήδη. Ο ίδιος εμφανίστηκε με ενωτική ρητορική στα πρώτα 24ωρα μετά την απόπειρα, ταυτόχρονα όμως έχρισε υποψήφιο αντιπρόεδρό του τον Τζ. Ντ. Βανς. Τον πρώτο, και μοναδικό έως τώρα, Ρεπουμπλικανό γερουσιαστή που κατήγγειλε τους Δημοκρατικούς ως ηθικούς αυτουργούς της απόπειρας δολοφονίας. Τον πολιτικό κομήτη που λέει ότι δεν υπάρχει κλιματική αλλαγή, που αποκηρύσσει τις αμβλώσεις και τους μετανάστες και που κάποτε αποκαλούσε τον Τραμπ «Χίτλερ της Αμερικής» και «πολιτισμική ηρωίνη», αλλά όταν εξελέγη γερουσιαστής αναθεώρησε και ζήτησε συγγνώμη.
Το «Atlantic» γράφει ότι ο Βανς είναι ο πολιτικός κληρονόμος, και ταυτόχρονα η κληρονομιά, του Τραμπ στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Η εκδοχή του μετά Τραμπ τραμπισμού, που εκτός από «ατζέντα MAGA» μπορεί να διαθέτει και πολιτική συγκρότηση.
Ο ίδιος ο Βανς έχτισε το άστρο του ως παιδί της λευκής εργατικής τάξης, με θητεία στους πεζοναύτες αλλά και με διδακτορικό από το Yale: Ένα ακόμη σύμβολο που μπορεί να συνομιλεί το ίδιο εύκολα με τη «βαθιά Αμερική» όσο και με την ελίτ. Βγαλμένο και αυτό, απευθείας, από τη ματωμένη εικόνα της Πενσιλβάνια…
