Skip to main content

Φραντσέζικα

(REUTERS/Fabrizio Bensch)

Ας μην κρυβόμαστε. Άλλη ήταν η ανησυχία, μην τυχόν και πάρει το Νέο Λαϊκό Μέτωπο στη Βουλή τα ηνία

Πόσο μπορεί να κρατηθεί ζωντανό ένα σύστημα με την παρουσία ενός φόβητρου;

Στη Γαλλία τσούλησε περίπου μια εικοσαετία. Ψίχουλο ψίχουλο ψώμωσε η ιστορία με την κυρία. Σταθερά σε μία εξίσωση που έτρωγε τις μεταβλητές. Την είχε μάλλον ανάγκη το σύστημα, σε βαθμό που να επιδιώκει να κινδυνεύει απ’ αυτήν. ‘Η μήπως όχι; Είχε ήδη πρωτεύσει σε τρεις ευρωκάλπες (2014, 2019 και 2024), αλλά στο θέρο έπιαναν οι κόκκινες κάρτες. Το σκιάχτρο δεν φαίνεται να λειτουργεί αυτή τη φορά.

Ποια ήταν η πολιτική γραμμή του Μακρόν και του «En marche» (Εμπρός!) το 2017; «Ούτε στα αριστερά, ούτε στα δεξιά». Αυτά ήταν τάχα παλιά, το κόμμα της λογικής τον κύκλο του λαϊκισμού πολεμά. Μια χαρά για τη Μαρίν. Πώς τη χαρακτηρίζεις ακροδεξιά, αν δεν υπάρχει αριστερά ή δεξιά; Μια χαρά για τη Μαρίν, που ήθελε να θάψει την πολιτική καταγωγή της από το δωσιλογικό καθεστώς του Φιλίπ Πετέν. Η αποδαιμονοποίηση προχωρά. Ο ένοικος των Ηλυσίων βοηθά. Τιμή και αποκατάσταση του Πετέν το 2018 για τα κατορθώματά του στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ ο γαλλικός λαός στην πλειονότητά του έχει συνδέσει το όνομα του στρατάρχη με προδοσία και εγκλήματα στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

«Η Γαλλία εμποδίζεται από τις ελίτ που φροντίζουν για τα δικά τους συμφέροντα», είχε δηλώσει στους υποστηρικτές του στη διάρκεια προεκλογικής του εκστρατεία στην πόλη Πο στη νότια Γαλλία «ο Μότσαρτ των οικονομικών» το 2017, προτού προσθέσει: «Και θα σας πω ένα μυστικό: το γνωρίζω, ήμουν μέρος αυτού».
Αυτό το αντισύστημα ήταν του γιατρού κι έγινε του Μακρόν του μικρού. Στο Παρίσι-μεγάλο γραφείο απολεσθέντων. Χάνει, χάνει η Γαλλία, η παρακμή γνωρίζει μεγαλεία, μα στις αγορές ευωχία, γιατί είχαν, λέει, προβλέψει της Εθνικής Συσπείρωσης την επιτυχία.

Ας μην κρυβόμαστε. Άλλη ήταν η ανησυχία, μην τυχόν και πάρει το Νέο Λαϊκό Μέτωπο στη Βουλή τα ηνία. «Oι γαλλικές επιχειρήσεις κορτάρουν τη Λεπέν, αφού τρόμαξαν με τις αριστερές πολιτικές», έγραφαν οι FT στις 18 Ιουνίου.

Υπομονή έως την Κυριακή για τη θεσμοποίηση της λεπενικής επιλογής ως συστημικής εκδοχής της κυρίαρχης δομής εξουσίας, που δεν κατάφερε να αυτορρυθμιστεί;