Έναν χρόνο μετά τις εκλογές που έδωσαν στη Νέα Δημοκρατία το εκκωφαντικό 41% και λίγες ημέρες μετά το αυστηρό μήνυμα που έστειλε το εκλογικό σώμα στην ψηφοφορία για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η κυβέρνηση αναζητεί ένα νέο αφήγημα, ικανό να την οδηγήσει στην επίτευξη των στόχων της μέσα από έναν πολυαναμενόμενο ανασχηματισμό.
Η στόχευση του Μαξίμου είναι ξεκάθαρη: θέλει να στείλει ένα μήνυμα δυναμικής επανεκκίνησης, με προτεραιότητες την αντιμετώπιση της ακρίβειας, τη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών και την προώθηση των μεταρρυθμίσεων. Ωστόσο, οι δύο πρώτες προτεραιότητες αποτελούν τεράστιες προκλήσεις που είναι δύσκολα διαχειρίσιμες. Ιστορικά, η μάχη με την ακρίβεια δεν είναι μια μάχη. Είναι ένας πόλεμος που διαρκεί και έχει θύματα απ’ όλες τις πλευρές: τους καταναλωτές, κάποιες επιχειρήσεις και φυσικά τους πολιτικούς που τη διαχειρίζονται. Η κυβέρνηση λαμβάνει μέτρα για τη συγκράτηση των τιμών, αποτελεσματικά ή και όχι, όμως αυτά αργούν να φανούν στην αγορά. Ο πολίτης δεν έχει εισπράξει ακόμη την πραγματικότητα των αριθμών που λένε πως ο πληθωρισμός τροφίμων επιβραδύνεται, καθώς η ακρίβεια εξακολουθεί να πνίγει μεγάλο μέρος του πληθυσμού μισθωτών και συνταξιούχων. Κάτι που σημαίνει πως το στοίχημα της πάταξης της ακρίβειας και των ανατιμήσεων θα χρειαστεί κι άλλο χρόνο για να φανεί στην πράξη αν θα κερδηθεί. Μόνο που ο πολιτικός χρόνος είναι εξαιρετικά πολύτιμος, ειδικά για μια κυβέρνηση που επανεξελέγη σαρωτικά και πόνταρε στη δυναμική αυτής της επανεκλογής για να προωθήσει την προεκλογική ατζέντα της.
Επίσης, το θέμα της καθημερινότητας μόνο εύκολο δεν θεωρείται, με την κυβέρνηση να καλείται να προσφέρει στους πολίτες τη σιγουριά πως είναι ασφαλείς σε όλες τις δραστηριότητές τους.
Αφήνω τελευταίο το θέμα των μεταρρυθμίσεων, καθώς είναι πιθανό -μέσα σ’ αυτή την προσπάθεια αναζήτησης νέου αφηγήματος- να βρεθεί λίγο πιο πίσω ως προτεραιότητα.
