Μπορεί να τίθεται με αυστηρότητα, πλάγια, άγαρμπα, άκομψα, με τακτ, «τον καλύτερο τρόπο για να στείλεις κάποιον στην κόλαση και μάλιστα να απολαύσει και το ταξίδι», νευρικά, ενδεχομένως με αγένεια ή καλύτερα με ειρωνεία, που παραμένει ένα άνευ προηγουμένου όπλο ενάντια στην εξουσία. Ερώτηση. Εύλογη, επίμονη, κόσμος ακούει και βλέπει, δεν μπορείς να βαράς μόνο στη «σωστή πλευρά» το ντέφι.
Ο γνωστός Βρετανός τηλεπαρουσιαστής, Πιρς Μόργκαν, είχε απέναντί του τον εκπρόσωπο της ισραηλινής κυβέρνησης Άβι Χάιμαν την περασμένη Τρίτη.
Ο καλεσμένος έκανε το «λάθος» να μιλήσει με (σχετική) ακρίβεια για τον αριθμό των νεκρών «τρομοκρατών της Χαμάς», περίπου 14.000, οπότε ο δημοσιογράφος τον ρώτησε για τον αριθμό των νεκρών αμάχων. Μία φορά.
Άρχισε να αραδιάζει ό,τι λέμε συνήθως για να θολώσουμε τα νερά. Ερώτηση ξανά. «Έχετε ακριβείς αριθμούς για τους τρομοκράτες της Χαμάς που έχετε σκοτώσει. Γιατί, δεν ξέρετε πόσους αμάχους έχετε σκοτώσει;». Δεύτερη φορά.
«Προφανώς η εστίασή μας είναι να κυνηγήσουμε τους τρομοκράτες της Χαμάς».
Επανέρχεται ο δημοσιογράφος. «Αυτό σημαίνει ότι δίνετε μεγαλύτερη σημασία στους θανάτους τρομοκρατών της Χαμάς απ’ ό,τι σε αθώους πολίτες. Δεν μπορεί να είναι σωστό αυτό. Αν γνωρίζετε πόσους τρομοκράτες της Χαμάς έχετε σκοτώσει, πρέπει να γνωρίζετε πόσους αμάχους έχετε σκοτώσει. Διαφορετικά, δίνετε προτεραιότητα στις ζωές των τρομοκρατών έναντι των αθώων ανθρώπων».
«Δεν είναι ότι δεν ξέρω, δεν είμαι εξουσιοδοτημένος να δώσω τις πληροφορίες… Δεν έχω πληροφορίες».
Σταμάτησα να μετρώ πόσες φορές τινάζεται η ερώτηση, νά βγει η σκόνη απ’ των σχεδίων τις φωλιές.
«Κυριολεκτικά δεν έχετε ιδέα πόσους αμάχους έχετε σκοτώσει; Συγγνώμη που σας πιέζω, αλλά… Είστε επίσημος εκπρόσωπος της ισραηλινής κυβέρνησης και δεν έχετε ιδέα πόσους αμάχους έχετε σκοτώσει; Νόμιζα ότι μόλις μου είπατε ότι το Ισραήλ προσέχει ιδιαίτερα να μη σκοτώσει αμάχους – αλλά πώς μπορείς να το πεις αυτό με βεβαιότητα;».
Μόνη βεβαιότητα οι νεκροί. Δεν φεύγει η σκόνη, σάρκα του άσαρκου.
