Αθήνα, χαρά της γης και της ευχάριστης οσμής. Η πόλη μυρίζει γιασεμί. Σοβαρολογείς; Με τις ομορφιές δεν παίζεις εν ου παικτοίς. Διαβάζω στην ηλεκτρονική έκδοση του Time Out ότι υπάρχει μελέτη που ανέλυσε 30 μεγάλες πόλεις της Ευρώπης και όχι μόνο κι ανέδειξε την ελληνική πρωτεύουσα διαμαντόπετρα στης μυρωδιάς το δαχτυλίδι.
Είμαστε πρωταθλητές και δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι; Ο άνεμος για πού θα μας πάρει; Η μελέτη εξέτασε παράγοντες, όπως η καθαριότητα και το ποσοστό των ανθοπωλείων, των αρτοποιείων και των αρωματοπωλείων, για να δώσει σε κάθε πόλη μια «βαθμολογία μυρωδιάς».
Καλά, στην καθαριότητα, όπως είναι αναμενόμενο, δεν σκίσαμε, με 56 στα 100, αλλά κερδίσαμε στα άλλα στο οσφρητικόμετρο. Με 31,3 φούρνους ανά 10 τ.χλμ. η πόλη, σύμφωνα πάντα με τη μελέτη, μυρίζει τυρόπιτα και μπακλαβά, και με 31,3 ανθοπωλεία και 22,1 αρωματοπωλεία -ανά 10 τ.χλμ.η ευωδία φτάνει σε κάθε γωνία.
Ξέρω τι σκέφτεστε, γιατί και μύτη έχετε και την αθηναϊκή ζωή αντέχετε.
Μελέτες… Η πραγματικότητα αποδομείται, γίνεται αντικείμενο σάτιρας και χλευασμού και τελικά αποδυναμώνεται τελείως. Στα εξωτικά Πατήσια, ας πούμε, ρόδα και κρίνα στα ρουθούνια μας δεν θα μπούνε. «Οι μυρωδιές κλείνουν μέσα τους μια πειθώ που είναι δυνατότερη από τα λόγια. Κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί στην πειθώ της μυρωδιάς, εισχωρεί μέσα μας όπως ο αέρας στα πνευμόνια, μάς κατακυριεύει χωρίς να μπορούμε να αντιδράσουμε». (Το άρωμα, Πάτρικ Ζίσκιντ).
Πού την έκαναν την έρευνα, ποιοι και ποια είναι η δεύτερη μυροβόλος.
Το Παρίσι, όπου όλη η αρωματοποιία δεν μπορεί τις εκκρίσεις από τα νεφρά να ωραιοποιήσει; Η μύτη το , σκασε. Με τη βούλα της σουηδικής HAYPP, που εμπορεύεται, αν κατάλαβα καλά, σακουλάκια νικοτίνης. Έτσι, εξηγούνται πολλά. Ρουθουνίζω ασυναίσθητα. Την πιπεράτη μυρωδιά από τον κάδο δύο βήματα μακριά.
