Μαγικά κατά της ακρίβειας δεν γίνονται στην αγορά. Ο σκληρός πυρήνας των ανατιμήσεων δεν σπάει εύκολα. Φάνηκε εξάλλου από τις πρώτες θεσμικές παρεμβάσεις, που έφεραν αποτέλεσμα, αλλά όχι θεαματικό.
Ο λόγος για την οργανωμένη λιανική και τους προμηθευτές της, για μια αγορά που τζιράρει σε τελικές τιμές περί τα 15 δισ. ευρώ ετησίως, που δρα και αναπτύσσεται ελεύθερα και που μια θεσμική παρέμβαση δομικού χαρακτήρα στο καθεστώς διαμόρφωσης των τιμών θα μπορούσε να την ταράξει συθέμελα.
Το ρίσκο βίαιων ανατροπών στις τιμολογήσεις αγαθών είναι μεγάλο. Οι ιθύνοντες γνωρίζουν τους κινδύνους για τις επιχειρήσεις από μια τέτοια εξέλιξη και, προφανώς, γι’ αυτό κινούνται με προσοχή.
Σε πολιτικό επίπεδο, βέβαια, οι πιέσεις για την αντιμετώπιση της ακρίβειας είναι μεγάλες, όπως εξάλλου και οι πιέσεις τις οποίες δέχεται ο καταναλωτής στην τσέπη του. Κατά τα στελέχη της αγοράς, θα απαιτηθεί χρόνος ώστε να αποδώσουν τα μέτρα της κυβέρνησης. Μιλούν για έξι ή και περισσότερους μήνες, συνιστώντας υπομονή.
Όμως, οι πολιτικοί δεν αντιλαμβάνονται την έννοια της υπομονής, ιδιαίτερα όταν μπροστά τους έχουν εκλογικές αναμετρήσεις, όπως οι ευρωεκλογές του ερχόμενου Ιουνίου. Εδώ, λοιπόν, χρειάζεται προσοχή ώστε να μη γίνουν λάθη στον βωμό του πολιτικού εντυπωσιασμού. Το υπουργείο Ανάπτυξης ορθά κτίζει άμυνες έναντι της ακρίβειας, με θεσμικά και ελεγκτικά μέτρα. Είναι σε γνώση του, δε, ότι δεν έχει ακόμη αξιοποιήσει όλα τα όπλα του, όπως την Επιτροπή Ανταγωνισμού.
Καλό είναι, λοιπόν, ο ορίζοντας των όποιων επόμενων παρεμβάσεων να εκτείνεται πέραν των ευρωεκλογών. Ας μην ξεχνάμε ότι η αγορά υπακούει στους κανόνες της ελεύθερης οικονομίας και όχι της πολιτικής -κι ας επηρεάζεται από την πολιτική.
