Είναι φορές που δε σου κάνει κανείς, κι όπως γυρεύεις να βρεις λίγο λευκό να πιαστείς, σκοντάφτεις σε καταστάσεις άλλης εποχής.
Στο σπίτι του Εμμανουήλ Μπενάκη, μετά τη δολοφονία Δραγούμη. Φιλελεύθεροι συζητούν για το έγκλημα, αλλά και για την οξύτητα της κριτικής του αντιβενιζελικού Τύπου.
«Πρέπει να σταματήσομε αυτή την αρθρογραφία», είπε ένας βουλευτής.
Ο Βενιζέλος πετάχτηκε επάνω. «Να τη σταματήσομε; Απεναντίας οφείλω να συγχαρώ όλους τους δημοσιογράφους για την αρθρογραφία τους και όχι μόνο να την εντείνουν, αλλά και να τους αναφέρω πόσον αισχύνομαι εγώ ως πρωθυπουργός της χώρας, που πέρασαν τόσες εβδομάδες και ακόμα η δικαιοσύνη δεν επιλήφθηκε αυτής της υπόθεσης. Θα ’θελα ακόμα να τους παρακαλέσω να με κατηγορήσουν και εμένα προσωπικά, επειδή δεν ασχολήθηκα, όσο έπρεπε, για να συλληφθούν οι ένοχοι».
Έτσι, τα θυμάται η Πηνελόπη Δέλτα (Αρχείο της Π. Σ. Δέλτα A’. Επιμέλεια Π. A. Zάννας. Ερμής, Αθήνα 1978).
Χρόνια πριν από το περιστατικό, είχε ο πατέρας της, αφοσιωμένος φίλος και στενός συνεργάτης του Βενιζέλου, θέματα με τη Θέμιδα.
«Μια ατιμία του Ζαφείρη του Μάτσα, που ήταν γενικός γραμματεύς της Αθηναϊκής Τραπέζης, είχε μπλέξει ολόκληρο το συμβούλιο της τραπέζης σε μια βρωμοδουλειά που μπορούσε να τους πάγει όλους φυλακή. […]
Άρρωστος στο κρεββάτι είπε εμπρός μου του Βενιζέλου. – “Εγώ, κύριε Πρόεδρε, δεν κάθομαι στο σκαμνί. Αυτοκτονώ, αλλά δεν περνώ τέτοια δίκη”.
Είδα το Βενιζέλο όταν βγήκε από την κάμαρα του πατέρα μου… Ήταν τρομερά χλωμός και συγχυσμένος… -“Δεν μπορώ, δεν μπορώ, κυρία Μπενάκη, ν’ ανακατωθώ στη Δικαιοσύνη! Πρώτος εγώ πρέπει να σεβαστώ τους νόμους της πατρίδας μας. Θ’ αποδειχθεί η μπερμπαντιά του Μάτσα. Μα δεν μπορώ να σταματήσω τις ανακρίσεις, και πρέπει ο κύριος Μπενάκης να έχει την καρτερία να τις υποστεί”.
Έγιναν οι ανακρίσεις και αποδείχθηκε η ατιμία του γενικού γραμματέως. Μα ως το τέλος ο Βενιζέλος δε θέλησε ν’ ανακατωθεί στο ζήτημα ούτε να επηρεάσει μ’ ένα του λόγο την πορεία της δίκης. Πρώτος αυτός σέβουνταν τη Δικαιοσύνη που ήθελε να ανορθώσει».
Εσύ, στην εξιδανίκευση ή τη νοσταλγία μην ενδώσεις. Ξαναδές τις συναρτήσεις, κάνε διορθώσεις.
