Το Bloomberg έκανε ένα εκατομμύριο ασκήσεις προσομοίωσης και το 88% εξ αυτών έβγαλε το ίδιο αποτέλεσμα: κρίση χρέους «αλά ελληνικά» για την αμερικανική οικονομία.
Τα μοντέλα προβολής έδειξαν επίσης ότι η απειλή παραμένει ενεργή και στις δύο πολιτικές εκδοχές – είτε τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου τις κερδίσει ο Μπάιντεν είτε ο Τραμπ. Το πρόγραμμα κοινωνικών δαπανών των Δημοκρατικών τροφοδοτεί έλλειμμα και χρέος και η φορολόγηση του πλούτου που θέλει να προωθήσει αντισταθμιστικά ο Τζο Μπάιντεν δεν περνά από τους Ρεπουμπλικάνους του Κογκρέσου. Η συνταγή Τραμπ, από την άλλη, παραμένει η ίδια: γενική μείωση των φόρων, που επίσης διογκώνει τη «μαύρη τρύπα» των ελλειμμάτων.
Στο διά ταύτα, οι προσομοιώσεις του Bloomberg δείχνουν ότι ίσως και να αρκεί μια μεσαίας κλίμακας κρίση, π.χ. μια κρίση στην αγορά ομολόγων ή στα καταπιστευματικά κεφάλαια του Meciaire, για να γεννήσει την κρίση του αδιανόητου: ένα κραχ «τύπου Λιζ Τρας» στις ΗΠΑ, όπως πρόσφατα προειδοποίησε και το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου (CBO).
Σύμφωνα με το CBO, το χρέος της ομοσπονδιακής κυβέρνησης στις ΗΠΑ οδεύει, με μαθηματική ακρίβεια, από το 97% όπου βρίσκεται σήμερα στο 116% έως το 2034, ήτοι σε επίπεδο υψηλότερο και από εκείνο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Κατά το Bloomberg οι προοπτικές είναι ακόμη χειρότερες και η αγορά προεξοφλεί ήδη ότι το αμερικανικό χρέος θα έχει φθάσει το 2034 στο 123% του ΑΕΠ.
Είναι το σενάριο που θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμη και στην κρίση «αλά ελληνικά», καίτοι οι διαφορές είναι κεφαλαιώδεις και οι άγκυρες της αμερικανικής οικονομίας πολύ πιο βαριές. Η πρώτη εξ αυτών είναι το ίδιο το δολάριο, η παγκόσμια ισχύς του και ο ρόλος του ως κυρίαρχου αποθεματικού νομίσματος.
Μια οξεία κρίση χρέους στην αμερικανική οικονομία προϋποθέτει τη διάβρωση αυτού του ρόλου και της ισχύος του δολαρίου. Πρόκειται για ακραίο σενάριο, κάτι σαν τα ύστερα του καπιταλιστικού κόσμου όπως τον ξέρουμε μέχρι σήμερα. Σε έναν πλανήτη γεμάτο αβεβαιότητες όμως, όλα μπορεί να συμβούν. Και όλα δείχνουν ότι το οικονομικό σύμπαν μπροστά μας είναι πολύ λιγότερο προβλέψιμο και ίσως πολύ πιο ταραχώδες απ’ όσο θέλουμε να πιστεύουμε…
