Κατώτατος μισθός 751 ευρώ το 2009 (με διαπραγματεύσεις κοινωνικών εταίρων). Κατώτατος μισθός 830 ευρώ το 2024 (με απευθείας απόφαση του υπουργείου Εργασίας). Μέσα σε 15 χρόνια, οι βασικές αποδοχές στον ιδιωτικό τομέα αυξήθηκαν 79 ευρώ μόλις!
Άρα, δικαιώνεται ο «πολύς» Πωλ Τόμσεν, ο «σκληρός» του ΔΝΤ, όταν είχε ζητήσει, στις αρχές της περασμένης δεκαετίας, με την οικονομική κρίση και την χρεοκοπία να συνθλίβουν τα εισοδήματα των πολιτών, το ύψος των συντάξεων στην Ελλάδα να υποχωρήσει στα επίπεδα της Βουλγαρίας! Εμείς πετύχαμε ακόμα καλύτερα αποτελέσματα: Οδηγήσαμε και τους μισθούς στα ίδια επίπεδα!
Η φτωχοποίηση των εργαζομένων πολιτών της χώρας επιβεβαιώνεται και από τα στοιχεία της Κομισιόν: Σε επίπεδο δείκτη κατά κεφαλήν ΑΕΠ, η Ελλάδα είναι 27η στην ΕΕ, κατέχοντας τη θλιβερή προτελευταία θέση, ξεπερνώντας ασθμαίνοντας μόνο τη Βουλγαρία. Τα προκαταρκτικά στοιχεία της Eurostat για το 2023, δείχνουν η θεαματική πρόοδος της ελληνικής οικονομίας, δεν καταλήγει τελικά, στην τσέπη του εργαζόμενου – καταναλωτή, μάλλον το αντίθετο.
Άρα, οι προβλέψεις του ΔΝΤ, όπως είχαν εκφραστεί προ 15αετίας και καταγράφηκαν επίσημα στα διαδοχικά Μνημόνια που κλήθηκε η χώρα να εφαρμόσει, αποδείχτηκαν αληθινές. Μόνο που μπορεί η εγχείρηση να πέτυχε, αλλά ο ασθενής… δυστυχώς χαροπαλεύει! Η ανάπτυξη στη χώρα είναι μάλλον αναιμική, οι νέοι εργαζόμενοι επέλεξαν, δηλαδή τα «καλά μυαλά» που σπούδασαν και απέκτησαν γνώσεις – εφόδιο ζωής, προτίμησαν να αποχωρήσουν και εργάζονται στο εξωτερικό και η Ελλάδα ξέμεινε με δεκάδες χιλιάδες κενές θέσεις εργασίας, που μάταια προσπαθούν οι επιχειρήσεις να καλύψουν. Ως αποτέλεσμα, η ποιότητα του παραγόμενου προϊόντος, σε μια σειρά από κλάδους, φθίνει διαρκώς και έτσι το… κοστούμι της ανάπτυξης, κινδυνεύει εύκολα να μετατραπεί σε κουστουμάκι από δεύτερο χέρι, δηλαδή στην επιστροφή της οικονομικής κρίσης!
Όλα αυτά, ενώ για να διατηρηθεί κάπως το αφήγημα των κερδών των επιχειρήσεων, η υπερεργασία έχει καταντήσει το νέο «μοντέλο» απασχόλησης. Δουλειά πολύ πάνω από το 8άωρο (με τις νομοθετικές ευλογίες του υπουργείου Εργασίας), δουλειά τις Κυριακές, δουλειά τις αργίες, πολλές φορές ακόμα και δεύτερη ή και τρίτη δουλειά. Όλα αυτά, για να μπορεί η οικογένεια να έχει ένα ικανοποιητικό εισόδημα, ώστε να καλύπτει τις βασικές ανάγκες της. Η ακρίβεια άλλωστε, θερίζει, κάπως πρέπει να καλυφθούν τα έξοδα…
Άλλωστε, ένα είναι βέβαιο: Ότι με 830 ευρώ βασικό μισθό το 2024, ο μήνας δεν βγαίνει. Άρα, το μοντέλο της φτωχοποίησης μεγάλης μερίδας του εργαζόμενου πληθυσμού της χώρας, συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Χωρίς να χρειάζεται τώρα πια, να έχουμε μνημόνια για να μας το επιβάλλουν. Η δικαίωση του Τόμσεν είναι καθολική…
