Στου Ιούνη τις εννιά έχουμε ευρωεκλογές. Αν δεν ήταν τα e-mails της Άννας, που εξαιτίας τους αποχαιρετά τα βρυξελλιώτικα πλάνα, δεν θα ασχολούνταν κανείς, πέραν των άμεσα ενδιαφερομένων.
Καλά, ποτέ δεν υπήρχε συνωστισμός εκλογέων για την Ευρωβουλή. Ας είμαστε ειλικρινείς. Εδώ δεν υπήρχε στις εθνικές κάλπες. Το ρεκόρ του ιστορικά υψηλότερου ποσοστού αποχής καταλαμβάνει η αναμέτρηση της Κυριακής 25 Ιουνίου 2023, με 47,17%.
Δεν μπορούμε, όμως, να παραβλέψουμε ότι στις τρεις προηγούμενες ευρωεκλογές, 2009, 2014 και 2019, ακούστηκαν μπαταριές και πυροδοτήθηκαν εξελίξεις. Άλλες εποχές; Πάντως, ήταν μεγάλο τεστ. Για κάλπες εθνικές.
Σε μεγάλη εκτίμηση έχουν τις ευρωκάλπες και στις άλλες χώρες της Ε.Ε., γι’ αυτό και μπαίνει στο κουτί κυρίως η εσωτερική πολιτική -αυτά ξέρουμε, τα ευρωπαϊκά είναι ολίγον εξωτικά- και βγαίνουν 700+ στη σκηνή.
Ας επιστρέψουμε στο τσαρδί, όπου σχεδόν ένας στους δύο Έλληνες με δικαίωμα ψήφου έχει από την εκλογική διαδικασία αποσυνδεθεί. Με την επιστολική ψήφο δεν φαίνεται ενθουσιασμός πολύς, τα περί καθορισμού προτεραιοτήτων για τον προσανατολισμό της ευρωπαϊκής πολιτικής δεν τα λες και ελκυστικά, πάλι στην πόλωση πέφτουν όλα τα λεφτά. Πλάσματα πονηρά. Εκεί που ήταν σχετικά χαλαρά, η δραματοποίηση -απ’ όλες τις πλευρές- μπορεί να κάνει δουλειά φανερά. Γάτες, για να μη χάσουν πελάτες;
Κάποιες γάτες έγιναν διάσημες όταν βρέθηκαν στο επίκεντρο ενός πολιτικού νουάρ προ ετών. Προτιμώ την Μπέγκεμοτ από το κλασικό «Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα», όπου ο Εξαποδώ αποφασίζει να χώσει τη μύτη του στις υποθέσεις της Σοβιετικής Ένωσης. Συνοδεύεται από δύο δαίμονες, ένα γυμνό κορίτσι και μια τεράστια μαύρη γάτα που καπνίζει πούρα, περπατά στα δυο της πόδια και λατρεύει τη βότκα, το σκάκι και τα πιστόλια.
Βγήκαν τώρα τα πιστόλια και για ένα είμαι βέβαιη. Τα αιλουροειδή θα τα δώσουν όλα.
