Αν κάποιος έχει απορίες για τις αιτίες που καλπάζει ο «Κανένας» στο ερώτημα των δημοσκοπήσεων σε σχέση με τον καταλληλότερο για πρωθυπουργό, δεν έχει παρά να ρίξει μια ματιά -δεν χρειάζεται εμβάθυνση- σε δύο βασικά θέματα της τρέχουσας επικαιρότητας.
Η Eurostat λοιπόν, έβαλε τη βούλα της για τη θέση ουραγού της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση από πλευράς αγοραστικής δύναμης. Όχι ότι μας είπε κάτι απρόσμενο. Από το 2010, βιώνουμε την κατρακύλα των μισθών. Και από το 2021 ενέσκηψε η ανεξέλεγκτη ακρίβεια να χειροτερέψει την καθημερινότητα της πλειονότητας των νοικοκυριών, που με τα κουτσουρεμένα εισοδήματά τους, δυσκολεύονται να εξασφαλίσουν ακόμα και βασικά καταναλωτικά αγαθά.
Η Ελλάδα, η οποία εντάχθηκε επίσημα στην ΕΟΚ (πρόγονο της Ευρωπαϊκής Ένωσης) την 1η Ιανουαρίου του 1981, 40 και πλέον χρόνια μετά, βλέπει την πλάτη της Ρουμανίας, που έχει κάνει άλματα σε αγοραστική δύναμη (με αιχμή τις αυξήσεις μισθών) και παλεύει με την γειτονική Βουλγαρία, στον πάτο του σχετικού καταλόγου. Πολλά μπορούν να ειπωθούν για τους λόγους της κατακρήμνισης, όμως η θλιβερή οικονομική πραγματικότητα -τουλάχιστον για τους πολλούς- δεν επιδέχεται αμφισβήτησης και δυστυχώς δεν βελτιώνεται με πολιτικές φανφάρες και πομφόλυγες.
Τα στοιχεία ταυτότητας
Την ίδια ώρα στην ολομέλεια της Βουλής, διεξάγεται η συζήτηση για την πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης, που υπέβαλε η αντιπολίτευση, μετά τις τελευταίες εξελίξεις για την τραγωδία των Τεμπών. Στη δημοσκόπηση της Metron Anlaysis, 88% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι ούτε το δικαστικό, ούτε το πολιτικό σύστημα έχουν κινηθεί αποτελεσματικά για την απόδοση ευθυνών. Δηλαδή, υπάρχει γενικευμένη αίσθηση ότι επιχειρείται συγκάλυψη. Ότι τελικά οι υψηλά ιστάμενοι θα μείνουν στο απυρόβλητο και το βάρος των ευθυνών θα πέσει στα χαμηλά κλιμάκια. Ταυτόχρονα, οι πολίτες γνωρίζουν ότι σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη οι αρχές δρουν κεραυνοβόλα, χωρίς να υπολογίζουν αξιώματα και επιρροές.
Ανέχεια και αδικία, να λοιπόν, που ο «Κανένας» των δημοσκοπήσεων δεν είναι «αγνώστου ταυτότητος». Τα στοιχεία του είναι εδώ, μπροστά μας, σε κοινή θέα, παρότι οι πολιτικοί ταγοί εθελοτυφλούν και πιστεύουν ότι με επικοινωνιακά τεχνάσματα θα τα καλύψουν. Και όσο δεν δίνονται ουσιαστικές απαντήσεις και λύσεις, τόσο η οργή του «Κανένα» θα φουντώνει.
